Gra LOST RPG

Sal

Wtuliła się w niego i przymknęła oczy.
Nieważne zresztą. mruknęła, wzdychając lekko. Teraz jest dobrze, nie?
Podniosła głowę i oparła podbródek na jego ramieniu, przypatrujac mu się bacznie.

Wilk

Jeszcze jak...
Simon uniosl powoli obie powieki i spojrzal Polly prosto w oczy.
Usmiechnal sie lekko. Bylo mu naprawde dobrze.

Sal

Odwzajemniła uśmiech. Miała dziwne wrażenie, ze nie było żadnego przedtem, przed katastrofą. A przynajmniej - że się nie liczy. Zupelnie tak, jakby całe życie bylo nastawione na te dwa tygodnie spedzone na wyspie.
Podniosla podbródek z jego ramienia i pocałowała go w zarosniety policzek.

Wilk

Kaciki jego ust powedrowaly wyzej, w kierunku uszu. Chyba po raz pierwszy to ona go pocalowala, tak z wlasnej inicjatywy.
Bez dalszej zwloki obrocil sie lekko w prawo i zaczal bladzic wargami po jej twarzy w poszukiwaniu ust.

Sal

Usmiechnęła się, czując jego usta na czubku swojego nosa. Podniosla ręce, objęła jego policzki dłońmi i pocałwoała go delikatnie. Najpierw niepewnie, niesmiało, potem z każda chwilą coraz śmielej.

Wilk

Simon polozyl dlonie na jej biodrach i, uwazajac by nie ruszyc zlamanej nogi, przyciagnal jej cialo blizej siebie.
Z kazda sekunda pocalunek stawal sie coraz goretszy, namietniejszy, az w koncu ich jezyki szalaly w dzikim tancu rozkoszy.

Sal

Oderwała się od niego na chwilę i objęła go mocno za szyję.
Spokojnie nachyliła się i pocałowała go delikatnie, powoli. Jak tak dalej pójdzie, to zaraz mnie połkniesz. dodała z zaczepnym uśmiechem, kiedy tylko podniosła głowę.

Wilk

Z checia bym cie schrupal w calosci mruknal odwzajemniajac usmiech.
Z niebywala czuloscia odgarnal niesforny kosmyk wlosow opadajacy jej wciaz na czolo.

Sal

Usmiechnęła się zaczepnie, po czym przybrała minę udającą rozbawione niedowierzanie.
Naprawdę? spytała wesoło, marszcząc zabawnie brwi.

Wilk

No...
Simon przymknal oczy, oblizal wargi i usmiechnal sie blogo.
Tak z kruszonka i cukrem pudrem...
Bez ostrzezenia ugryzl delikatnie jej ucho.

Sal

Hej Polly z rozbawieniem odsunęła głowę w drugą stronę.
Ugryzienie nie bolało, raczej łaskotało w przyjemny sposób. Czuła jego ciepły oddech na płatku ucha.
Spojrzała na niego zaczepnie.
Mam coś zrobić, zebyś mnie nie zjadł? spytała, usmiechajac sie w ten swój zaczepny sposób.

Wilk

Mmmm...
Ponownie oblizal ze smakiem wargi.
Oparl sie o sciane i podrapal po brodzie robiac przy tym niesamowicie glupia, psudo-zamyslona mine.
Musisz udowodnic, ze wieksze korzysci bede czerpal jesli nie wyladujesz w moim zoladku.
Usmiechnal sie szelmowsko.

Sal

Odwzajemniła uśmiech i, uważajac, żeby nie urazic chorej nogi, przysunęła się do niego na tyle blisko, na ile to było możliwe. Nachyliła się nad nim tak, że ckoncówki ich rzęs niemalze stykały się ze sobą.
Jakieś specjalne życzenia, hm?

Wilk

Bo ja wiem?
Usmiechnal sie lekko wadzac palcami wzdluz jej kregoslupa.
Chyba zdam sie na twoja kreatywnosc.

Sal

Uśmiechnęła się i pocałowała delikatnie w usta.
Nigdy nie byłam jakimś specjalnie kreatywna. powiedziała zaczepnie, podnosząc głowę. Patrzyła na niego przez chwilę. Z tak bliskiej odległosci jego twarz nie wydawała jej sie już taka dojrzała, zwłaszcza, kiedy uśmiechał się w ten sposób.