Gra LOST RPG

Wilk

Watpie, zeby mi sie udalo. Juz mnie reumatyzm bierze.
Przybral mine cierpietnika i pomasowal niby-obolale kolano.
Ty masz czule punkty? No prosze, ten swiat kryje jeszcze wiele niespodzianek.
Sciagnal usta w dziobek i zacmokal kiwajac przy tym glowa.

Sal

Uśmiechnęła się kąśliwie. Wyglądała tak, jakby bardzo chciała się odgryźć ale nic nie przychodziło jej do głowy. W koncu parsknęła lekko śmiechem i powiedziała:
Twoja kolej. Co robiłeś w tym chrzanionym Sydney i dlaczego leciałeś blogosławionym lotem numer osiemset pietnaście?

Wilk

Nic ciekawego. Jak mozna sie zorientowac po moim bagazu, ktory stanowi jedna, czarna aktowka, to byl zwykly wyjazd sluzbowy. Posiedzialem w Sydney tzry dni i ruszylem w podroz powrotna do Nowego Yorku.
Simon zamyslil sie. Siedzieli na tej wyspie niespelna dwa tygodnie, a jego dotychczasowe zycie osnuwala juz mgla niepamieci. Zupelnie jakby to nie on urodzil sie w Queens, studiowal na Harvardzie i zostal biznesmanem. Wsztstkie jego wspomnienia wydawaly sie takie...obce. Wszystkie, oprocz tego jednego.

Sal

Zaalarmowana dłuższym milczeniem podniosła głowę i przyjrzała sie Simonowi. Najwyraźniej zamyślił się, na dodatek nad czymś, co do przyjemnych rzeczy nie należało. I ta mina, która postarzała go już nie o dziesięć, ale o piętnaście lat.
Hej Polly podniosła się nieco wyżej i spojrzala mu bacznie w oczy. Co się dzieje? I nie zaczynaj pieprzyć, ze nic, bo widzę. Mam oczy.

Wilk

Nic odparl stanowczo Simon.
I nie mysl, ze sie tak latwo wymigasz. teraz twoja kolej.
Wsunal dlon pod bluzke Polly i poczal ja glaskac po brzuchu, lekko przy tym laskoczac.

Sal

Simon Polly złapała jego rękę i wyjęła spod swojej bluzki. Przez chwilę patrzyła na niego z irytacją, potem wypuścila nosem nagromadzone w płucach powietrze i spojrzała bardziej prosząco, niż z irytacją.
Przecież widzę. Co się dzieje? powtórzyła

Wilk

Simon spowaznial nagle.
Ja nie z tych co leca do mamusi i mowia, zeby pocalowala bo brzuszek boli. Nie bede ci sie zwierzal. Musisz to zaakceptowac.
Mowil cicho i miekko, tak aby nie zranic uczuc Polly. Jesli sie takowe w niej kryly.
Taki juz jestem...

Sal

Polly kiwnęła głową.
Jasne. W porządku. Jak wolisz. mruknęła niewyraźnie, opadając głową spowrotem na jego ramię.
W sumie nie miała prawa ciągnąć go za język, chociażby nie wiadomo jak bardzo chciała się dowiedzieć, co się dzieje. Bo coś się działo i była tego pewna.

Wilk

Simon polozyl dlon spowrotem na jej talie.
No to jak? Co cie sciagnelo na poklad tego feralnego samolotu?

Sal

W Sydney był konkurs tańca. machnęła ręką w okolice lezącego w przeciwległym kacie wnęki pucharu. W zamierzeniu miałam zostać parę tygodni dłużej ale... cholera no, wyszło jak wyszło. przygryzła wargę, starając się nie dac po sobie poznać zdenerwowania i upokrozenia, które czuła na myśl o powodzie wcześniejszego wyjazdu.

Wilk

Simon otworzyl jedno oko i spojrzal na twarz Polly.
Powiesz mi czemu na wspomnienie wczesniejszego wyjazdu iskry sypia ci sie z oczu, czy wezmiesz przyklad ze mnie i kazesz mi spadac w diably?

Sal

Polly spuściła głowę, coraz mocniej zaciskajac zęby na dolnej wardze. ni była milczącym typem, rpzeciwnie - łatwo było wyciągnać z niej rzeczy, o których wolałaby nie mówić.
Facet. mruknęła niewyraźnie. Wróciłam do domu, a on bynajmniej nie grał w pieprzone scrabble.

Wilk

A w co? Warcaby?
Slowa wymknely sie z ust zanim zdazyl ugrysc sie w jezyk.
Wybacz, nie powinienem...
Ucalowal ja w czolo na przeprosiny.
Idiota. Nie potrafil dojrzec co juz mial.

Sal

A co miał? Laskę zawsze zbyt zajętą, żeby znależć dla niego wiecej czasu. Cholera, to moja wina - za bradzo przejmowałam się tymi cholernym iwystepami i resztą. Mogłam spędząc z nim wiecej czasu, do cholery.
Obwiniała się. Jak zwykle, w takich sytuacjach - chocby i tak wiedziała, że jej wina sprowadza się tylko do tego, że w ogóle z tym facetem była, i tak sie obwiniała.

Wilk

Simon nie odezwal sie. Po co drazyc ten, nie da sie ukryc, dla obojga niewygodny temat?
Ucalowal ja tylko i pzytulil mocnie, jakby chcial, by poczula, ze traz on jest przy niej i bynajmniej nie ma zamiaru tego zmienic.