Gra LOST RPG

Wilk

Simon lezal chwile z zamknietymi oczyma kontemplujac chwile ciszy i spokoju. Ostatnio nie mial tego wiele wiec cieszyl sie kazna sekunda.
Po jakims czasie owa cisza zaczela go niepokoic. Jak by t Clint Eastwood powiedzial, bylo za cicho.
Podniosl powieki. Pierwsza rzecza, jaka rzucila mu sie w oczy byl brak Polly. Poczu cos w rodzaju wyrzutu, ze nie uprzedzila go o swoim wyjsciu. Ale w koncu Pauline byla (nie dalo sie tego ukryc) dorola kobieta i spowiadac mu sie nie musiala.

Sal

[Przychodzi: Polly]
Wpadła do jaskini i złapała za swój plecak. Kątem oka zauważyła że Simon bynajmniej nie śpi, co akurat nie bylo okolciznością sprzyjajacą. Łatwiej byłoby go zostawić w jaskiniach, gdyby chrapał.
I jak? Wypocząłeś, facet? spytała, pakując do plecaka butelki z wodą.

Scheat

Z zamiarem wyciśnięcia z Polly wszystkich możliwych informacju stanęła nad nią w pozycji ofensywnej, z rękami na biodrach.
Powiesz mi gdzie byłaś jak cię nie było?
Spytała bardzo już zdesperowana.

Sal

Polly przerwała wrzucanie do plecaka artykułów spożywczych i spojrzała niepewnie na Florence.
--Co robiłam? At, taka mała, poranna strzelanina dla porpawienia humoru, do cholery.--
Nic

Scheat

Nic? Pamiętasz, jak wróciliście z dżungli, a ja zrobiłam wam awanturę, żeby z was wycisnąć wszystko co wiecie?
Powiedziała nadal szeptem.
Jak bardzo chcesz, teraz też mogę zacząć się drzeć. I obudziś Simona..
Dodała widząc, jak na nią działa jej ostatni argument.

Sal

Simon nie śpi.
Polly włożyła mapy do plecaka i zasunęła z impetem zamek.
Mowiłam ci, lalka - nic. Kompletne, cholerne, nic
Zauważyła, że trzymajaca suwak dłoń straszliwie się trzęsie na wspomnienie owego 'niczego' z dzisiejszego poranka.

Scheat

Złamała się..
Tak.. podejmujecie decyzje za nas wszystkich, awanturujecie się, biegacie po dżungli.. ale nie stało sie nic.
Powiedziała roztrzęsionym głosem.
Teraz też idziesz gdzieś, zbawiać świat, ale po co głupia Flor ma o tym wiedzieć? I tak się na nic nie przyda.
Wybuchnęła falą porażającej samokrytyki.

Sal

Nie idę zbawiać świata, do cholery. warknęła Polly. Odsunęła plecak w bok i wstała, wkładajac ręce do keiszeni.
Przeszkadzał jej brak pistoletu za paskiem - to tak, jakby ktoś zabral jej nagle poczucie bezpieczeństwa.
Miała nadzieję, ze Florence nie zauważy braku nieodlącznej broni za jej paskiem.

Scheat

Polly, ja cię proszę..
W jej oczach było nieme błaganie.
Ja nie potrafię żyć jak zaszczute zwierze, powiedz mi chociaż dokąd idziesz?
[kurcze, długo ją będziesz tak męczyła? ;p]

Sal

[dopoki nie padnie na kolana i ie zaoferuje obgryzania paznokci u stop i polerowania ich jezykiem]

Do tej cholernej dżungli. warknęła Polly. Z Jackiem. Sprawdzić, dokąd doprowadzą nas te cholerne mapy.

Scheat

Weź mnie ze sobą
Wypaliła.
Na wypadek gdybyście jeszcze spotkali ta francuzkę.. zresztą, tylko ja wiem dokładnie, co znaczą napisy na mapach..

Sal

Polly spojrzała na nią zaskoczona.
Chcesz iść do dżungli? spytała. Po chwili wpatrywania się w Flor dodała: Ze mną?

Scheat

Moge zrobić to, albo strzelic sobie w łeb, bo dłużej juz nie wytrzymam.
Rzuciła juz spokojniejszym tonem.

Sal

Spytaj Jacka. rzuciła, klękając przy plecaku i rzucajac Simonowi spłoszone spojrzenie.
Wyglądąło na to, ze jednak spał i nie słyszał o wyprawie do dżungli. Na którą, zresztą, nie miała zamiaru go zabierać.

Scheat

To już i ty od niego zależysz? Czy boisz się odpowiedzialności na moja ewentualną tragiczną śmierć w dżungli?
Spytała kpiąco
Bo ja cię od odpowiedzialności uwalniam