Gra LOST RPG

Sal

Podniosła głowę, oparła podbródek o jego ramię i wbiła wzrok w skały.
Czuła się bezpiecznie w jego ramionach. Było jej dziwnie ciepło, niezaleznie od temperatury otoczenia, jego czy jej ciała.
Możliwe, ze to po prostu palacy wstyd rozgrzewał ją od środka. Nie miała pojęcia.
Przepraszam. powiedziała cicho. Nie zaśługuję na to, żebyś cokolwiek do mnie czuł, wiesz?

Wilk

A kogo to obchodzi. Wiesz jak to mowia. Serce nie sluga czy jakos tak.
Odruchowo pogladzil ja po wlosach.
A jesli to wymowka, to musisz sie bardziej postarac.

Sal

Podniosła głowę i spojrzała na niego załzawionymi, zaczerwienionymi oczami.
Mnie obchodzi. Złwaszcza że... że nie mogę... nie potrafię odwdzieczyc ci się tym samym. powiedziała. Przynajmniej nie w tym momencie.

Wilk

Wcale tego nie oczekiwalem.
Usmiechnal sie blado i otarl jej lzy. Efekt byl taki, ze procz wyraznych oznak niedawnego placzu miala na twarzy dwie poziome smugi krwi.

Sal

I zwłaszcza że wątpię zebym... Przynajmniej w najblizszym czasie... była w stanie to odwzajemnić. powiedziała powoli, patrząc na niego poważnie.
Simon, przepraszam cie, ale... głos drżał jej coraz bardziej. Spuściła głowę, zastanawiając się, jakich słów użyć, zeby to, co chciała - co musiała - mu powiedzieć, zabrzmiało jak najłagodniej.
Jesteś mi cholernie bliski. Jesteś kimś naprawdę waznym, ale... urwała, szukając w głowie właściwych słów.

Wilk

Wiem. Jestem tym drugim, tym, ktory zawsze staje na drodze prawdziwej milosci. Tym, ktory ewentualnie na samym koncu oddaje zycie za ukochana wzamian za kilka westchniec.
Jego ton znow stal sie chlodny, ale nie tak bardzo jak przedtem.

Sal

Mneij wiecej... powiedziała ciszej, spuszczając głowę.
Między mną a Marshallem jest... jest dużo wiecej, niż między... mną a tobą. Simon, chocbym i chciała zostać, nie potrafiłabym. Nie ptorafiłabym nie myslec o nim, nie wspominać... A to byłoby nie fair w stosunku do ciebie.

Wilk

O tym co jest fair, a co nie moglas pomyslec jakies dwa dni temu.
Jego glos stopniowo stawal sie coraz zimniejszy.
Teraz rozchodzi sie o to co chcesz. A wyglada mi na to, ze ja plasuje sie na dosc niskiej pozycji na twojej liscie zachcianek.

Sal

Simon, proszę cię, nie mów do mnie w ten sposób... powiedziała, czując, że zaraz znowu się rozpłacze.
Nie chcę być wobec ciebie nie w porządku. Nie chcę cię ranić, ale, cholera jasna, robie to nagminnie i bez przerwy. Dlatego chcę spróbować... Spróbować zostać, rozumiesz? Zapomnieć o nim. Bo moze mi się tylko wydawać ze go... urwała, spuszczając wzrok.
Wiesz o co mi chodzi, prawda?

Wilk

Niestety...
Sam nie wiedzial, czy chcial takiego zwiazku. Nie wiedzial czy jest w stanie życ z myslą, ze kocha innego, a z nim jest tylko z poczucia obowiazku.

Sal

[rzyć? xD]
[Nina: kochana, juz poprawiłam, ale żeczywiście fajny byczek :P]

Chcesz, zebym spróbowała? spytała, patrzac na niego wyczekująco.
Wolałaby, zeby pokręcił przecząco głową i pozwolił jej odejść. Chociaż z drugiej strony nie była pewna, czy na pewno to jest właśnie to, czego chce.
Życie przestalo być łatwiutkie i wcale jej się to nie podobało.

Wilk

[bo mi tylko rzycie w glowie xP]

To ty tutaj decydujesz. Ja powiedzialem juz to co mialem do powiedzenia.
Z trudem zmusil sie do bardziej przyjaznego, miekkiego tonu.

Sal

Objęła go ponownie z szyję.
Wolałaby, zeby nie pozostawiał jej decyzji. Wolałaby, zeby postaiwł ją przed faktem dokonanym: zostajesz, spieprzasz. Ewentualnie rozwalił jej głowę o skały i utopił zwłoki pod wodospadem.
Zostanę. powiedziała cicho.

Wilk

Bedzie ciezko odparl rownie cicho co ona Momentami nawet bardzo. Mam nadzieje, ze jestes tego swiadoma.
Objal ja i przyciagnal jej cialo blizej swojego.

Sal

Wiem powiedziała, o ile to mozliwe, jeszcze ciszej. Oparła swoje czoło o jego i powtórzyła:
Spróbuję. Mimo wszystko.