Gra LOST RPG

Sal

{przychodzi: Polly]

Sama zastanawiała się, jak dociągnęła Charlie'ego do jego wnęki. Było to wprawdzie tylko parę metrow, ale ból w ksotce nasilał się z każdym krokiem, a Charlie byl raczej ciągnięty, niż nisiony, ale to szczegół tylko nieważny był.
Psoadziła go pod ścianą i rozłożyla posłanie, który jakiś dureń poskładal na czworo i ułożył w kacie, po czym położyła Charlie'ego delikatnie na kocy i usiadła obok, rozmasowując kostkę.

Orick

Charlie zaczął coś niewyraźnie mruczeć. Poruszał się niespokojnie, jakby nawiedziały go koszmary.

Nina

Kiedy weszła zobaczyła Polly i Charliego. Ten drugi leżał na swoim posłaniu, nic nie mówił, ale oczy miał otwarte. Przeszedł ją dreszcz. Powiedziała powoli i spokojnie do Rockamana, żeby dał jej swoją broń, bo tym na plaży będzie bardziej potrzebna. Charlie pokazał dłonią miejsce gdzie trzymał pistolet. Nina podeszła i wyciągnęła go. Skinęła głową leżącemu, rzuciła wymowne spojrzenie Pauline i wybiegła z miejsca gdzie do niedawna mieszkał Charlie z Claire
[wychodzi: Nina]
[Jak Charlie miał pokazać gdzie jest co, skoro jest nieprzytomny? - Orick ]

Sal

Polyl spojrzała na Charlie'ego z niepokojem i pochyliła się nad nim.
Hej, stary powiedziała. Słyszysz mnie?

Orick

Charlie zaczął coś niewyraźnie bełkotać. Zrozumiałas tylko pierwszą literę: "W".

Sal

"W"?! Co do cholery ma znaczyć "w"?! syknęła do siebie Polly, sprawdzajac, czy Charlie nie ma gorączki.
Miał, i to, zapewne, dość wysoką.
Polly chwycila kawałek jakiejś szmaty wystajacej z jego torby, poszła zamoczyć ją w wodzie. Po chwili wróciła, wykręcając po drodze okład. Przyklękła przy nim i położyła mu zmoczony kawałek materiału na czoło.
Będzie dobrze, cholera jasna. Kiedyś w końcu musi być, nie? rzuciła w przestrzeń.
Przez chwilę patrzyła na niego, po czym spróbowała znowu.
Hej, slyszysz mnie? Charlie?

Orick

Charlie zadygotał, niemalże konwulsyjne, czując zimny okład.
Claire... Wody... Claire... Wody... Luke... Ethan... Claire.... szeptał bezwiednie Charlie. Dharma....

Sal

Polly złapała butelkę z woda i doprowadziła Charlie'ego do pozycji siedzacej. Oparła jego głowę o swoje ramię i powli, uwazajac, zeby się nie zakrztusił, wlewała płyn do jego ust,.

Orick

Charlie łapczywie pił wodę. Co jakiś czas otwierał oczy - Puste i bez wyrazu.
W końcu padł, zmorzony snem.

Sal

Polly ułożyła go ostrożnie na posłaniu i spojrzała w kierunku wyjścia z jaskiń.
--Ciekawe, jak ci pieprzeni ludzie to przyjęli-- zastanowiła się, rozmasowując kostkę.

Sal

Po kilku minutach zdała sobie sprawe, że przysnęła. Odruchowo sięgnęła za pasek.
Nikt nie nadchodził, moze to i lepiej. W zasadzie oprócz niej i pieprzonego wisielca nie było w jaskiniach nikogo. Porazająca cisza.
Hej, facet, żyjesz? spytała powoli, pochylając się nad Charlie'em. Nic ci nie będzie, stary. Chyba.

Orick

Charlie otworzył oczy. Powoli i niepewnie, jak gdyby walcząc z wewnętrznym strachem.

Sal

Charlie?! spytała niepewnie Polly, poprawiając włosy za ucho. Cholera jasna, facet, ty żyjesz! dodała tonem odkrywczy, usilnie walczacego z dławiacymi w gardle łzami.

Orick

Charlie zerwał się jak szalony CLAAAAIREEE! Ryknął i spojrzał na Pauline Gdzie jest Claire?

Sal

Nie wiem, choplera jasna, uspokój się powiedziała, łapiąc go nerwowo za ramię. Nie wiem, gdzie ona jest, cholera jasna, wiem, ze znalezlismy ciebie dyndajacego na pieprzonej gałęzi i nie pozwole ci się teraz denerwować. Znajdziemy ją, jasne?