Gra LOST RPG

Troyon

Prychnął i przeczesał dłonią włosy w nerwowym geście. Po czym odwrócił się i rzucił przez zeby.
-A ty im uwierzyłaś?

Nina

Nie mam innego wyboru, muszę w to wierzyć! obroniła się niemrawo. Jack, proszę... Jeśli to jedyna szansa... znów brakowało jej słów.

Troyon

Oparł się o szybę i zbliżył twarz do jej twarzy, spoglądając na nią z żalem. -Skończyliśmy. - powiedział cicho.

Nina

Pokręciła głową. Najpierw powoli, później coraz gwałtowniej.
Nie, nie, nie, nie... Jack, przepraszam... proszę, ja... Jack... wyszlochała.

Troyon

Podniósł się i zamachał do kamery.
-Skończyliśmy tu! - krzyknął.

Nina

Jack! Przepraszam! krzyknęła, przyciskając dłonie do szyby. Nie wiedziała czy ma w tym momencie błagać, czy przepraszać, czy może i to i to. Patrzyła na Jacka jak na ostatnią deskę ratunku, zawierając w spojrzeniu niemą prośbę.

Troyon

Odwrócił się i nie patrząc już na nią, podszedł do przeciwległej ściany i oparł na niej ręce.

Nina

Jack! krzyknęła po raz ostatni, uderzając w szybę dłońmi. Wiedziała, że już nawet na nią nie spojrzy, co tylko potęgowało rozpacz i bezsilność.

Nina

[przychodzi: Juliet]
Bez słowa podeszła do Niny i złapała ją za łokieć, ciągnąc delikatnie acz zdecydowanie do wyjścia.

Nie opierała się już, bo to również nie miało sensu.
Jack, proszę... powiedziała po raz ostatni, tak cicho, że Jack już raczej jej nie usłyszał, po czym dała się wyprowadzić na zewnątrz.

[wychodzą: Nina, Juliet]

Troyon

Usiadł tam gdzie stał i oparł się plecami o ścianę.

Sol

[narracja]Jack - śpisz sobie smacznie, zmęczony niemal całym dniem siedzenia w akwarium, aż tu nagle interkom zaczyna szeleścić.[/narracja]

Troyon

Otworzył oczy i zsunął się ze stołu. Podszedł do intercomu i nacisnął guzik.
-Kto tam? Halo? Halo!? - spróbował po raz kolejny.

Sol

[narracja]Jack - w momencie, w którym straciłeś nadzieję, że usłyszysz cokolwiek, interkom odzywa się głosem Samanthy z kręgu:
- Spróbuj... drzwi.[/narracja]

Troyon

Pomyślał, że w zasadzie to co mu szkodzi. Przekręcił dźwignię i, ku jego niepomiernemu zaskoczeniu, drzwi stanęły otworem. Rozejrzał się podejrzliwie, ale nigdzie nie było nikogo. Wyszedł więc ostrożnie na korytarz.

[wychodzi: Jack]

Troyon

[przychodzi: Jack]

Położył się na podeście i zamknął oczy.