Gra LOST RPG

Nina

Przebudził się nagle. Usiadł i z miejsca przybrał ważną minę.

Wyciągnęła tabletki, zażyła je założyła dodatkową bluzę.
- Chyba im szybciej ruszymy, tym lepiej - powiedziała do Sayida, bo Arab był jeszcze jedyną w miarę sensowną osobą w towarzystwie.

Sol

Arab był chwilowo zajęty lustrowaniem Locke'a swoim specjalnym kpiącym i protekcyjnym spojrzeniem.
- Oczywiście - odpowiedział Ninie i wstał.

Nina

Szybciutko podniósł dupę i już był gotów żeby wyruszyć.

Podniosła się powoli. Ostatnią rzeczą na jaką miała ochotę było ruszanie się z miejsca, ale tym razem samodyscyplina jej nie zawiodła. Zarzuciła plecak na ramiona i stała spokojnie, czekając aż Danielle sie pozbiera.

Sol

W końcu wszyscy się pozbierali i ruszyli w drogę.

Nina

[nar]Idziecie sobie, idziecie, prawie w kompletnym milczeniu - oszczędzacie siły na wpadnięcie między innych i zrobienie rozróby.
Po trzech godzinach marszu napotykacie na coś, na co w życiu nie spodziewalibyście się natknąć - nieogrodzony teren, przypominający coś w stylu amerykańskiej farmy, ze średniej wielkości domkiem pośrodku. Domek ma na dachu antenę satelitarną i najwyraźniej jest zamieszkany.
Zatrzymujecie się w zaroślach i stajecie jak wryci.[/nar]

- Zgaduję, że to jeszcze nie to, czego szukamy - powiedziała, zniżonym głosem - tak na wszelki wypadek.

Sol

Pokiwał tylko w zadumie głową, uważnie patrząc na domek.

Nina

- Nie dowiemy się, dopóki tam nie wejdziemy - powiedział zniżonym głosem.

- Może powinniśmy po prostu ominąć to i iść dalej? Lepiej nie pakować się niepotrzebnie w kłopoty, mamy znaleźć Jacka, a tutaj go raczej nie ma - powiedziała, chociaż miała nieodpartą ochotę wejść i sprawdzić co to za cholerna chatka.

Troyon

[dan]- Ja na pewno tam nie wchodzę. To nie moja sprawa. Przeżyłam na wyspie właśnie dlatego, że unikałam wszelkiego rodzaju spotkań - powiedziała i zniknęła w zaroślach.[/dan]

Sol

W milczeniu ściągnął sobie strzelbę z pleców.

Nina

Spojrzała na Sayida, bo w takim układzie jego głos rozstrzygał.

Sol

- Wchodzimy - powiedział, ciesząc się, że do niego należy decyzja.

Nina

Westchnęła.
- Po raz pierwszy w życiu zamierzałam podjąć jakąś odpowiedzialną decyzję. Żeby potem nie było, że nie mówiłam - powiedziała. W gruncie rzeczy umierała z ciekawości co jest w środku, ale nie przyznawała tego nawet przed samą sobą.

Skinął głową, zadowolony.
- Wy podejdźcie tędy, ja będę was osłaniał stamtąd. Jeśli tylko ten ktoś pojawi się na horyzoncie, wezmę go na muszkę - powiedział.

Przewróciła oczami, ale tak, żeby Locke nie mógł widzieć.
- Jasne, pewnie. Chyba, że on weźmie nas na muszkę pierwszy - mruknęła. Serio zależało jej, żeby wrócić w jednym kawałku. A jesli ma się już coś stać, niech to będzie podczas misji właściwej, a nie przypadkowej.

Sol

- Nina, ty zostajesz - zadecydował. - Pójdę pierwszy i sprawdzę teren. Jeśli będzie w porządku, dołączysz.

Nina

Pokręciła głową.
- Idę z tobą - oświadczyła. - John nas osłania. Jesteś tu przeze mnie, więc cokolwiek ma się stać - idę z tobą.

Zrobił głupią minę, która wyrażała zniecierpliwienie i zajął pozycję, z której miał doskonały widok.

Sol

- Potrafisz posługiwać się strzelbą? - zapytał, unosząc brwi.