Gra LOST RPG

Troyon

[dan]- Nie mam powodu by to robić - odrzekła. --Za to mam wypaśną strzelbę, lepszą niż ten łysy--.[/dan]

Nina

- Kiedy u nich byliśmy, widziałam młodą dziewczynę - zmieniła taktykę. - Szczupła, ciemne włosy, na oko mogła mieć jakieś szesnaście, siedemnaście lat. Była całkiem inna niż reszta.

Troyon

[dan]To zwróciło jej uwagę. Oczy rozbiegły się jeszcze bardziej.[/dan]

Nina

- Ma na imię Alex i jest bardzo podobna do ciebie - dodała, nie będąc do końca pewną reakcji Danielle. W każdej chwili Francuzka mogła zamachnąć się i uderzyć ją strzelbą w głowę.

Troyon

[dan]- Poprowadzę - powiedziała tylko i ruszyła z miejsca szybkim krokiem.[/dan]

Nina

- Danielle - ruszyła za nią, oglądając się na Sayida i Johna. - Mamy tylko jedną strzelbę... Masz jakąś dodatkową broń?

Troyon

[dan]Obrzuciła ją spojrzeniem.
- Mam kryjówkę, niedaleko stąd. Za mną - rzuciła i przyspieszyła kroku.[/dan]

Nina

Odetchnęła z wielką ulgą, przesłała niepewny uśmiech Sayidowi, Johna ignorując całkowicie, po czym ruszyła za Danielle.

Oczywiście, nikt nie zapytał o zdanie jego, co po raz kolejny urażało dumę Locke'a jako wodza. Chętnie wysunąłby się na prowadzenie, ale ryzykował zdzielenie przez łeb najpierw od Danielle, potem od Niny aż w końcu od Sayida pewnie też. Więc szedł na końcu, pokornie jak nigdy.

Sol

A Sayid szedł przed nim, z uśmiechem pełnym satysfakcji, kiedy uświadomił sobie, że Locke jest na końcu w tej hierarchii.

Troyon

[dan]Po godzinie byli w kryjówce. Wręczyła im po strzelbie i poprowadziła dalej.[/dan]

Nina

Zadowolona, ale i nie do końca pewna, czy w razie czego nie przyjdzie jej zamiast strzelać, to lać po głowie lufą. Kusiło ją też bardzo, żeby pomachać bronią Locke'owi przed oczami i zawołać 'Haha, mamy strzelby, spadaj stąd!'.
- Jednak postanowiłeś iść? - zapytała z kpiną, obracając się przez ramię.

- Mogę się wam na coś przydać - odparł, patrząc w jeden punkt, jakim przypadkiem był czubek głowy Araba. Plany co prawda miał zupełnie inne, ale nie miał zamiaru mówić o nich reszcie.

Sol

Szybko zorientował się, dlaczego John patrzy tak natarczywie na jego głowę. Rzecz jasna zazdrościł mu włosów. Sam był łysy i brzydki, i stary. Trudno go było winić.
Ostentacyjnie odgarnął włosy za ucho, potrząsając nimi lekko.

Troyon

[dan] Danielle nie spoglądała na włosy Sayida. Spoglądała znacznie niżej. Dwie kształtne półkule, przelewające się praktycznie tuż przed jej oczami tak skupiły jej uwagę, że potknęła się dwa razy. Ona. Potknęła się. Dwa razy...[/dan]

Nina

Pogładził się po łysinie i westchnął spazmatycznie.

Odebrała to jako oznakę zmęczenia.
- Serio, John, jeśli nie masz dosć siły, powinieneś zawrócić...

A Locke poczuł się, jakby ktoś oderzył go w brzuch, poprawił w krocze, zabił, wykastrował i pochował, bezczeszcząc zwłoki.
- Nie jestem zmęczony! - obruszył się i prawie zamachnął się strzelbą na Ninę, taki był poruszony.

Sol

Świadom, że wszyscy go obserwują, szedł teraz krokiem modela, eksponując całe swoje ciało w miarę możliwości.
- Jesteś już stary... - powiedział niewinnie, przypadkowo prężąc muskuły. On był młody.