Gra LOST RPG

Nina

Pełno mniejszych i większych głazów, miejsce w którym można posiedzieć z dala od wszystkich, poukrywać się albo umówić na randkę z Innym [tak, tak Fluke, to miejsce także dla Was].

Nina

[przychodzi: Nina]
Plotki na tej wyspie roznosiły się zdecydowanie zbyt szybko. Nina dobrze zdawała sobie z tego sprawę, dlatego też wolała nie być w pobliżu, kiedy zaczną ją nazywać tą-która-spieprzyła-wyprawę. Przyszła w to samo miejsce, gdzie siedziała sobie kiedyś po kłótni z Sawyerem. Klapnęła tykiem na ogromny głaz i skrzyżowała nogi po turecku - było trochę za chłodno na siedzenie wprost na ziemi. Otworzyła sobie książkę i położyła ją na kolanach, dochodząc do wniosku że w końcu będzie miała czas poczytać.

Nina

Wygrzebała z kieszeni batonik i odwinęła go z papierka. Przeniosła się z głazu na trawę. Rosa już zdążyła wyschnać, a siedzenie na rozgrzanej słońcem ziemi było przyjemniejsze niż na zimnym kamieniu. Oparła się o głaz plecami i usiadła w takiej samej pozycji, po turecku z książką na kolanach. Czytała dalej, odpędzajac od siebie uparte wyrzuty sumienia, brzęczące jej w głowie jak komary.

Nina

Podrętwiały jej nogi od siedzenia w pozycji po turecku, więc położyła się na brzuchu, przenosząc ksiażkę na trawę przed siebie, podpierając brodę na rękach i machając nogami zgiętymi w kolanach.
Jednocześnie starała się nie myśleć o niczym innym jak czytana lektura, jednak jedna myśl uporczywie do niej wracała - kto już wie i przeklina ją razem z resztą? Westchnęła głośno.

Nina

Urwała źdźbło trawy i wsadziła je w książkę, którą zamknęła i odłożyła na bok.
Przewróciła się na plecy, podsuwając do dużego kamienia w ten sposób, że mogła oprzeć na nim uniesione w górę nogi. Przeciągnęła się i wpatrując w niebo pomiędzy koronami drzew mimowolnie zaczęła sobie odtwarzać całą historię z wczoraj, czując jeszcze dobitniej rozmiar upokorzenia i dochodząc do wniosku, że w zasadzie mogłaby wśród tych gruzów zamieszkać.

Nina

Przewróciła się na bok, wciąż trzymając nogi oparte na kamieniu, podłożyła łokieć pod głowę i otworzyła książkę.
Samoudręczanie było naprawdę męczące...

Nina

Nie umiała się za nic skupić na książce. Usiadła na trawie, opierając sie o głaz plecami i podkurczając nogi. Odkopała książkę o kilka metrów w przypływie złości niewiadomego pochodzenia i oparła czoło na kolanach.

Troyon

[wchodzi: Murph]

Mijał właśnie polankę, gdy w oczy rzuciła mu się książka leżąca obok sporego głazu. Gdy podszedł bliżej, za głazem dostrzegł siedzącą Ninę. Podniósł książkę i bezszelestnie stanął przed dziewczyną.
-To chyba twoje -powiedział cicho.

dupa, że Marf ma sokoli wzrok xD

Nina

Podskoczyła do góry i prawie przeżyła zawał.
Podniosła wzrok i odetchnęła z ulgą widząc Murphy'ego, a nie na przykład Luke'a.
Moje. zgodziła się. Nigdy więcej tego nie rób. dodała, oddychając głęboko.

Troyon

-Przepraszam -powiedział i usiadł obok niej-Ukrywasz się?

Nina

Jak na to wpadłeś? odpowiedziała pytaniem, opierajac brodę na splecionych dłoniach.

Troyon

-Intuicja -uśmiechnął się-I trochę mi zajęło zanim cię znalazłem, to daje do myślenia.

Nina

Szukałeś mnie? zdziwiła się uprzejmie. Po co?

Troyon

-Bo się o ciebie martwię? -odpowiedział pytaniem.

Nina

Westchnęła i zamilkła na chwilę.
Spieprzyłam im wyprawę. oznajmiła cicho.