Gra LOST RPG

Sal

A ktoś się zgłaszał na to miejsce?

Wilk

Wiesz, myslalem, zeby wybrac jednego z facetow regularnie pomagajacych mi przy budowie tratwy. powiedzial po chwili namyslu Michael.

Sal

To byłoby najbardziej sprawiedliwe. przyznała. Chociaż - z drugiej strony - reszta mogłaby zaczac się burzyć, że to nie ich wybrałes.

Wilk

I w tym wlasnie tkwi problem.
Michael w ostatnim momencie zlapal Claire za lokiec zanim wlazla w skrywana przez zdzbla trawy dziure w ziemi.
W pierwszym tygodniu niemal skrecilem kostke przez ta dziure.

Sal

Dzięki. U mnie upadek mogłby skonczyc sie nie tylko skrecona kostką. zauważyła, odruchowo łapiac ramię Michaela.
Daleko jeszcze?

Wilk

Nie ma sprawy.
Michael upewnil sie, ze Claire odzyskala roznowage, po czym ruszyl dalej.
Juz niedaleko. Chcesz moze odpoczac?

Sal

Nie, dam rade. To w koncu niedaleko. uśmiechnęła się.

[wyprowadz ich xp}

Wilk

Z regoly kobietom w ciazy wszedzie jest daleko...
Michael usmiechnal sie lekko i poprowadzil ja w kierunku przeswitujacemu miedzy palmami morza.

[wychodza: Michael i Claire]

Marshall

[przyłazi ruda i lekash]

Przyleźli.
- Jak sądzisz - ta tratwa to mądry pomysł? - zapytał Jacko.

Nina

Wzruszyła ramionami.
Czy ja wiem. Generalnie to chyba trzeba spróbować, a nuż ich znajdą? Albo oni coś znajdą? wiesz, przy Michaelu gadałam trochę bardziej optymistycznie niż jestem do tego nastawiona, ale oni MUSZĄ mieć większą nadzieję niz my. powiedziała kopiąc mały kamyk, to znów dochodząc do niego i znów go kopiąc. Aż zniknął jej z oczu.

Marshall

- Wiesz, strasznie się o nich denerwuję... Szczególnie o Walta - powiedział Jack. - Michael może mówić co chce, ale mnie nie przekona, że dzieciak będzie bezpieczniejszy na tratwie...

Nina

Wiem, rozumiem. Flor prawdopodobnie z tego samego powodu siedzi w bunkrze i liczy kabelki. Wydaje mi się, że przywiązała sie trochę do Walta i uważa tak jak ty- walt powinien spokojnie tutaj poczekać na ratunek. Nie znam ich przeszłości, ale coś mi się wydaje, że Michael powział sobie za główny życiowy cel, nie spuścić już dzieciaka z oczu...

Marshall

- Możliwe... - westchnął Jack, kopiąc jakiś kamyk, a potem zrywając gałązkę i wymachując nią. - Ale w sumie to on jest jego ojcem i nie możemy się wtrącać...

Nina

No. Chociaż robi niezbyt mądrze. życie na tratwie przez Bóg wie ile czasu nie jest najlepsze dla dziesieciolatka... Ale wzruszyła ramionami. Nie nasz interes. Przestań tym wymachiwać, bo komuś oko wykłujesz... stwierdziła z obawą zerkając na gałązkę w rękach neurochirurga.

Marshall

- Ja nie wybijam... Ja naprawiam - jestem chirurgiem - stwierdził wesoło Jack bynajmniej nie przestając wymachiwać gałązką.