Gra LOST RPG

Wilk

Michael wyszedl z jaskin rozczarowany. Wizyta u Simona nic nie dala. Bedzie musial zrobic wszystko sam.
--Nie powinno byc tak ciezko...-- pocieszal sie w duchu.
Pograzony w rozmyslaniach nad rozwiazaniami konstrukcyjnymi w tratwie, nawet nie zauwazyl, ze jest juz na skraju dzungli.

[wychodzi: Michael]

Wilk

[przychodzi: Simon]

Wolal nie zalatwiac krwawej roboty w srodku, na oczach ciezarnej kobiety totez zatrzymal sie przy wejsciu do jaskin i rzucil cielsko dzika na ziemie. Oprawianie zwierzyny nie bylo dla niego specjalna nowoscia. Kiedys pomagal ojcowi sprawiac sarne.
Mozesz ponownie uzyczyc mi noza? rzucil do idacej za nim Niny.

Alex

--"Jak Walt wydobrzeje." Troskliwy tatuś. Powinniśmy zabrać się za tratwę, a on martwi się tylko o swojego synalka--
Jaskinie były już niedaleko.
Nie lubiła tam siedzieć. Plaża była o wiele przyjemniejszym miejscem.
[wychodzi:Alex]

Nina

Jest cały twój.. powiedziała dając go Simonowi.
Masz zamiar go rozpłatać tutaj? zapytała z lekkim niepokojem.

Wilk

Oczywiscie...
Polozyl dzika na dwie, nisko zwieszajace sie galezie i chycil noz.
Jesli nie lubisz widoku krwi, lepiej zamknij oczy.
To powiedziawszy wbil noz w miekkie podbrzusze zwierzecia. Ciepla posoka od razu zalala mu rece. Szybkim ruchem rozprul brzuch dzika. Wnetrznosci wylecialy na zewnatrz.

Nina

O Boże... powiedziała cicho i odwróciła wzrok. O mało nie zwymiotowała. Poszukać jakichś ziół do przyprawienia tej dziczyzny? zapytała Simona byle tylko odsunąć sie trochę od mięsa.

Wilk

Pewnie. Zwierzyne moge sprawic sam...
Simon wycial caly uklad trawienny wraz z reszta organow i z obrzydzeniem wyniosl je daleko w dzungle.
Gdy wrocil, wiekszosc krwi wyplynela juz z dzika wiec zajal sie za oprawianie. Zciagnal wypatroszone cialo z drzewa, polozyl na ziemi i zaczal porcjowac.
Po jakiejs godzinie dzik byl podzielony na udzce, zeberka, lopatki i inne czesci ciala. Simon obmyl mieso w strumieniu i zawinal w liscie. Caly ubabrany w krwi zaczal transportowac przyszly obiad do jaskini.

[wychodzi: Simon]

Nina

Zebrała zioła, które jej zdaniem mogły być przydatne do mięsa.
Zaczekaj na mnie! Ludzie się ciebie przestraszą zawołała za Simonem i pobiegła.
[wychodzi: Nina]

Marshall

Marshall szedł powoli, gdyż chodzenie o kulach w dżungli nie należało do najłatwiejszych.
- Nienawidzę być inwalidą... - mruknął.

Nina

Nie martw się, to tylko tymczasowe. powiedziała Shann idąc powoli, tak, zeby Marshall nie musiał się czuć tym który spowalnia spacer. Potknęła się raz czy dwa o wystające korzenie.

Marshall

- Dobrze, że nie walnęła w kolano albo biodro... - mruknął. - Bo już bym sobie nie pochodził... Chyba bym się zastrzelił...

- Uważaj, złotko - uśmiechnął się, gdy Shannon się potknęła.

Nina

Cały czas uważam, złotko oburknęła wściekle Shannon. To nie moja wina że korzenie akurat wyrastają tam, gdzie stawiam stopę...

Marshall

- Nie wściekaj się, kochanie - zaśmiał się Marshall. - Ja się po prostu o ciebie martwię. Jak skręcisz nogę, to będę zmuszony spędzić tutaj z tobą noc...

Nina

Och, to byłoby straszne, dwoje kulawych na środku ścieżki, gdzieś w dżungli... Myślisz że maskotka szybko by nas dorwała? powiedziała uśmiechając się lekko i znów potykając, bo spojrzała w bok na Marshalla zamiast pod nogi. Choleera... syknęła.

Marshall

- Wtedy byłby czas na ostatnie życzenie - powiedział Marshall. W tej chwili Shannon się potknęła, a mężczyzna nie wytrzymał, stanął w miejscu i zaczął się serdecznie śmiać.
- Jak tak dalej pójdzie to niedługo ty będziesz chodzić o kulach - wykrztusił, wciąż się śmiejąc.