Gra LOST RPG

Wilk

[przychodzi: Simon]

Simon przyszedl na skraj dzungli na Polly.
--Co ona sobie mysli?--
Stanal tuz za nia.
- Czy mowilem niewyraznie? - zaczal suchym tonem - Nikt nie ma nawet podchodzic do dzungli samemu. Tym bardziej bez broni...

Sal

Nie było mnie na tej lekcji. warknęła, nie odwracajac się nawet.
W zasadzie wiedziała, ze SImon ma rację, ale - tak dla zasady - buntowała się przeciwko jego zakazom i nakazom, chociaż sama z chęcią nałożyłaby je na innych rozbitków.

Wilk

Simon zmarszczyl brwi.
- Sluchaj. Nie obchodzi mnie, ze sie nie lubicie, mam gdzies jak cie wyzywa, mam nawet gleboko w powazaniu co teraz czujesz.
Sam nie wierzyl, ze to mowi. To bylo chamskie.
- Ale nie mam zamiaru byc odpowiedzialny za twoja smierc. Zatem wracaj natychmiast do srodka.
--To pewnie przez Luke'a-- usprawiedliwial sie sam przed soba.

Sal

Polly nawet się nie poruszyła.
Poużywaj sobie, nie krepuj się, facet. Możesz nawet na mnie powrzeszczec, śmiało.
Głos Polly zaczął drżeć. Dziewczyna przęłknęła nerwowo ślinę i spojrzała tępo na swoje paznokcie.

Wilk

Teraz Simon powaznie sie zaniepokoil.
--Co w nia wstapilo?--
- Nie mam zamiaru wszeszczec.
Westchnal i usiadl obok niej.
- Chodzi mi tylko o to, ze nie ma sensu zarazac zycia z powodu jednej sprzeczki...

Sal

Polly wstała. Nie miała ochoty na rozmowy, na pocieszanie ani na nic w tym stylu. Chciała przez chwilę pobyc sama.
Naprawdę myślisz, że to przez sprzeczkę, facet? Uważas,z że jestem az tak cholernie płytka? Moze po prostu mam ochotę o czymś pomyslec, do jasnej cholery! mówiła coraz głośniej, w pewnym momencie zaczłęa krzyczec. Bo to tak naprawdę moja wina, ze zabrali Clair,e że powiesili tego pieprzonego Charlie'ego, i gdybym tylko nie dała się temu sukinkotowi namówić do wyciagniecia ciebie i Steave do tej pieprzonej dziczy, nic by się nie stało, a jeśli nawet - mielibysmy o wiele większe szanse, do jasnej cholery!

Wilk

Simon tez wstal.
- Sluchaj mnie - znow przybral surowy, wladczy ton - T nie twoja wina! Skad mialas do kurwy nedzy wiedziec, co szykuje Luke? To bylo bardzo wiarygodne. Sam myslalem, zeby wybrac sie i pozwiedzac dzungle. To tylko i wylacznie wina tych pieprzonych Innych!

Sal

To JEST moja wina. krzyknęła bezsilnie. Moja, bo dałam się nabrać, cholera jasna, wyprowadziłam nas do tego buszu, moja, bo nie uwierzyłam w to, co Claire mówila w nocy! Moja, bo zaufałam temu... temu...
Rzadko się to zdarzało, ale po prostu zabrakło jej słów. Skrzyowała ramiona na piersi i spuściła głowę.

Cahir

[Przychodzi: Steave]
Steave zobaczył Simona i Pauline. Gdzie jest Charlie? I co się stało? Spytał patrząc na ich twarze. Westchnął. Niech zgadnę. Obudził się i ma zamiar wyruszyć odbić Claire, a jednocześnie zemścić się na Luke'u? Westchnął znowu i spojrzał pytająco na Simona.

Nina

Wyszła ostrożnie z jaskiń, wciąż wsciekła na bezczelną Alex. Wsłuchała sie w odgłosy. Polly, Simon i Steave byli niedaleko, wiec jakby co, wystarczyło krzyknąć. Rozejrzała się dookoła i po chwili szukania znalazła. Coś w sam raz. Gałązki, długości ok pół metra, koloru beżowego, gładkie i giętkie. Zaczęła zrywać je z zapamiętaniem, wyobrażając sobie, ze rwie włosy z pewnej wyspowej blond głowy. Kiedy miała ich juz tyle, że ledwie cokolwiek z zza tego naręcza widziała, wróciła do jaskini.
[wychodzi: Nina]

Sal

Polly spojrzała zapuchniętymi oczami na Steave'a.
--Najmocniejsze ogniwa w komplecie, cholera jasna--
Interesuje cię kariera wyspowego jasnowidza, facet? Idź się bawić gdzie indziej, cholera jasna powiedziała, wymijajac ich i wchodzac spowrotem do jaskini.

[Wychodzi: Polly]

Cahir

Spojrzał na oddalającą się Pauline. Wzruszył ramionami i sptał Simona: To może ty mi chociaż powiesz co się stało?

Tova

Doszlam do udeptanej sciezki.
-Hmm...- zamyslilam sie i poszlam wzdloz "drogi"

Cahir

Dość miał czekania na odpowiedź Simona. Poszedł w kierunku jaksiń.

Orick

Było ciemno, ponuro i nieprzyjaźnie. W tych cudnych okolicznościach Charlie taszczył dwie wielkie torby, w kierunku obozu na plaży.
Banda bohaterów - Simon, Steave, Polly, wszystkiemu dadzą radę! Cokolwiek się stanie - Krzyknij głośno pomocy, a przybedą na pomoc!
Zaklął w duchu. Miał nadzieję, że Florence i Nina w porę się opamiętają.
[wychodzi: Charlie]