Gra LOST RPG

Sol

Mam cały zeszyt powtórzył. Trochę zapisany, ale wyglądał, jakby miał z czterdzieści kartek.

Nina

A to zmienia postać rzeczy... uśmiechnęła się lekko. Tylko, czy taka pozycja uiszczania warunków umowy nie sprawi, że znowu cos ci strzyknie w kręgosłupie? zapytała, przekrzywiając glowę.

Sol

Wtedy zrobisz mi kolejny masaż i wrócimy do egzekwowania? odpowiedział pytaniem, uśmiechając się w taki sposób, że dołeczki w jego policzkach sprawiały wrażenie, jakby mogły w sobie pomieścić pięść.

Nina

Od biedy zaczęła prowokująco moze być... usmiechnęła się. Widok tych nieszczęsnych dołeczków, całkowicie ją rozbrajał.
Przysunęła twarz bliżej, jakby czekając, aż tym razem to on zrobi pierwszy krok.

Sol

Nie poruszył się ani o centymetr, dochodząc do wniosku, że skoro to Nina ma mu coś dać w zamian za zeszyt, to sama powinna wykonać pierwszy krok - jak za pierwszym i za drugim razem. Uśmiechnął się szerzej i po chwili rozchylił lekko usta.

Nina

Równiez usmiechnęła się szeroko i przytknęła wargi do ust Sawyera, całując go. Było jak poprzednio, z tą różnicą, ze pocałunek był bardziej odważny.

Sol

Mruknął jej coś niezrozumiałego w usta i pogłębił pocałunek, zmieniając nieznacznie pozycję. Jedną rękę wplótł dziewczynie we włosy, jakby chcąc przytrzymać jej głowę.

Nina

Odpowiadała na pocałunki tak gorliwie, jakby przez całe zycie, albo przynajmniej przez pół roku, nikt jej nie całował.

Sol

Przerwał na chwilę, żeby złapać oddech i popatrzył na zarumienioną twarz Niny, uśmiechając się nieznacznie, po czym pocałował ją znowu, tym razem nie bawiąc się w czekanie na pierwszy krok.

Nina

Westchnęła cicho, oparła ręce na ramionach Sawyera i splotła palce tuż nad jego karkiem. Pozycja w jakiej się całowali była conajmniej niespotykana, ale wcale im to nie przeszkadzało. Przynajmniej narazie. Ochoczo oddała kolejny pocałunek, który tym razem rozpoczął Sawyer.

Sol

Oderwał się od jej ust i, nie spuszczając wzroku z jej twarzy, powiedział: Jestem ostatnią osobą, która chciałaby to przerywać w tym momencie musną wargami jej usta ale jeśli mam ci dać jeszcze te kartki, to chyba musimy się zbierać, mała.

Nina

Chyba tak. kiwnęła głową. Na ile zasłużyłam? zapytała przekrzywiajac głowę w bok i uśmiechając się lekko.

Sol

Czy ja wiem? odparł, uśmiechając się przekornie. Trzy? Trzy i pół?

Nina

Usmiechnęła się, udając obrazoną. No wiesz? A ja myślałam, że dostanę od reki wszystkie czterdzieści...

Sol

Słucham? zapytał, udając zdziwienie. Czterdzieści? Za coś takiego? Nie żartuj dodał, nie zmieniając wyrazu twarzy.