Gra LOST RPG

Sol

Pewnie mruknął. Łamiesz mi serce dodał niewyraźnie, usiłując otworzyć oczy i utrzymać je w tym stanie dłużej nić kilka sekund, co mu jednak nie wyszło.

Nina

Pokręciła głową. Sawyer, po pierwsze, absolutnie nie mam pojęcia czym łamię ci serce. Po drugie, ściana bunkra zdecydowanie nie nadaje sie na poduszkę. Po trzecie, dopóki jesteś w stanie otworzyć oczy i przejść się kawałek na plażę, zrób to. Zapewniam ze nie pożałujesz. Pozycja jaką sobie wybrałeś, nie jest zbyt wygodna dla przedpołudnowej drzemki... powiedziała, świadoma że za chwilę mężczyzna najzwyczajniej w świecie zaśnie.

Sol

Właściwie nie wiedział już, o czym Nina mówi - słyszał, że mów coś, ale nawet, gdyby zaczęli go torturować bambusami i grozili kastracją, nie potrafiłby powtórzyć jej słów.
W pewnym momencie głowa opadła mu na ramię, a po kilku sekundach spał już w najlepsze.

Nina

No tak. stwierdziła z rozbawieniem. Nie mogła ani go obudzić, ani tymbardziej przenieść. Zostawienie samego tez raczej odpadało. Skrzyżowała nogi "po turecku" i oparła rece na kolanach. Może własnie przyszedł moment izolacji i przemyślenia niektórych rzeczy? Pogrążyła się w zadumie.

Sol

Zsunął się powoli po ścianie bunkra. Ułożył się nieco wygodniej na chłodnej i wilgotnej ziemi, podkładając sobie łokieć pod głowę.

Nina

Spojrzała z uśmiechem na Sawyera. Znów pod wpływem nagłego impulsu, odgarnęła mu delikatnym ruchem, za długie już wlosy, opadajace na czoło. Zaraz cofnęła rękę, zaplatając palce z palcami drugiej dłoni, jakby chciała się powstrzymać, juz na przyszłość, od takich głupich gestów.

Sol

Pierwszym, co zarejestrował po przebudzeniu się był fakt, że leży na chłodnej ziemi i właśnie zaczyna być mu zimno. Otworzył powoli oczy. To jest porwanie, czy po prostu nie trafiłem do swojego namiotu? zapytał, nie zmieniając pozycji i ziewając przeciągle.

Nina

Nie. oznajmiła krótko, rozbawionym tonem. Właśnie złamałeś mi serce, zasypiając w środku rozmowy.

Sol

Och skomentował, podnosząc się powoli. Coś dosyć głośno strzyknęło mu w karku. Syknął i automatycznie złapał się za szyję. Pozwoliłaś mi zasnąć w d ż u n g l i ?

Nina

Po pierwsze, co niby miałam zrobić? Prosiłam, zebyś się podniósł, perswadowałam, ale ty zasnąłeś jak kamień. A po drugie- pilnowałam cię. wzruszyła ramionami, oznajmiając, jakby to było oczywiste, że może kogoś obronić.

Sol

Trzeba było coś wymyślić jęknął, rozmasowując sobie kark. Teraz będę chodził z głową przekrzywioną na prawą stronę. Pieprzona dżungla.

Nina

Pokręciła głową z rozbawieniem. Nie jestem dzisiaj zbyt kreatywna. A teraz na dodatek, będe się czuła winna, ze chodzisz z głową przekrzywioną na prawą stronę... Odwróć się. nakazała.

Sol

Odwrócił się posłusznie, z niejakim zadowoleniem stwierdzając, że oprócz karku nie boli go praktycznie nic. Było spać w nocy mruknął do siebie tak cicho, żeby Nina go nie usłyszała.

Nina

Położyła dłonie na ramionach Sawyera i zapytała Gdzie najbardziej boli? nie czekając na odpowiedź, zaczęła rozmasowywać kciukami mięsnie w okolicach karku i ramion.

Sol

Po prawej stronie. Trochę wyżej mruknął z uśmiechem zadowolenia na twarzy. No, jeżeli tak się sprawy mają, to żałuję, że boli mnie tylko kark.