Gra LOST RPG

Nina

Już nigdy nie będę się śmiała z nudzych przypadków. obiecała.

Troyon

-A śmiałaś się? - zapytał, wstając i wyciągając do niej rękę.

Nina

Złapała dłoń Jacka i podciągnęła się na niej, doprowadzając się do pozycji stojącej. Poprawiła plecak na ramionach i odruchowo otrzepała spodnie.
Tak. Ze Scarlett i Murphy'ego, jak wpadli w coś podobnego. westchnęła.

Troyon

-Nie wiedziałem o tym. - zaśmiał się.

Nina

Właśnie wtedy była lalka. wyjasniła pokrętnie, ruszając z miejsca. Leżała sobie pod krzaczkiem, Scar ją podniosła i po kilku sekundach wisieli. Jak my przed chwilą.

Troyon

-I jak się wydostali? - zapytał, ruszając za nią.

Nina

Nie tak sprytnie jak my. zaśmiała się krótko. Odcięli linę tępym nożem.

Troyon

-Każdy sposób dobry. - uśmiechnął się, poprawiając plecak.

Nina

Tak, tylko że kiedy spadali, nóż zahaczył o rękę Scar. odparła. Dlatego delikatnie sugerowałam, żebyś mnie nie postrzelił. wyjaśniła.

Troyon

-Scarlett ma nieciekawe przygody. - zauważył.

Nina

No cóż, zależy co się podciągnie pod 'przygody'... powiedziała powoli, przeskakując wyjątkowo duży korzeń, który pojawił się na jej drodze. Swoją drogą, ciekawe czy nie odzywa się do mnie dlatego że Murphy ją izoluje, czy nadal ma mi za złe, że się wpieprzyłam.

Troyon

-Bardzo dobrze zrobiłaś. - zapewnił, przyglądając się jej poczynaniom.

Nina

Powiedzmy, że też tak sądzę. uśmiechnęła się krzywo.
Szli już prawie godzinę po tym, jak wydostali się z pułapki i Ninie przyszło do głowy, żeby się napić. Już miała stanąć i wyciągnąc butelkę z plecaka, kiedy, jakby wskutek pstryknięcia palcami, z nieba polały się strugi wody. Już po kilku sekundach oboje byli przemoczeni do suchej nitki.
Cudownie. powiedziała głośno, przekrzykując szum deszczu, a właściwie ulewy.

Troyon

Strzepnął z włosów wodę, zupełnie bezsensownie, bo już po wchili były na powrót mokre i wzruszył ramionami.
-Zapowiadało się od dłuższego czasu. - powiedział głośno.

Nina

Mimo że deszcz był raczej chłodny, Ninę z niewiadomego powodu w jakiś sposób cieszył.
Ale właściwie naprawdę cudownie. uśmiechnęła się, wycierając oczy zeby coś widzieć. Już po chwili teren pod nogami zamienił się w grząskie błoto, na którym Nina nie omieszkała się poślizgnąć.