Gra LOST RPG

Nina

Pomogła.
Chcesz go nieść? Jack, to kawał drogi... Może spróbujmy go ocucić...

Troyon

-Tutaj i tak nic nie zrobię. Zamierzam go nieść. - powiedział, spoglądają na nią unosząc brwi.

Nina

Speszyła się, bo dopiero teraz doszło do niej, w całej gamie barw i odcieni, jak się wygłupiła. Spuściła wzrok i odwróciła się, żeby zabrać oba plecaki.
Chodźmy. powiedziała, wracając do Jacka.

Troyon

Z Michaelem przerzuconym przez ramiona ruszył za Niną, bez słowa.

Nina

Kilka razy otwierała usta, ale za kazdym razem je zamykała, nie wydając z siebie dźwięku. Myślała, co mogłaby powiedzieć aby obrócić sytuację w żart, albo przeprosić, albo nie wiadomo co jeszcze. Zerknęła na Jacka przez ramię, sprawdzając czy daje sobie radę z Mikiem.

Troyon

Patrzył pod nogi, żeby się nie przewrócić. Nie mógł ryzykować, że upuści Michaela. Co jakiś czas jednak podnosił wzrok na Ninę i myślał co powiedzieć, ale nic nie przychodziło mu do głowy.

Nina

Zaczynało się ściemniać, i to coraz szybciej, wiedziała lada chwila będą potrzebować pochodni, przynajmniej jednej, bo drugiej i tak nie miałby kto nieść.
Jak będziesz chciał się zatrzymać, powiedz. powiedziała, odwracając głowę w bok.

Troyon

-Musimy wrócić jak najszybciej. - powiedział nieco dziwnym głosem.

Nina

Ale jeśli stracisz siły nie wrócimy przez to szybciej. powiedziała rzeczowo, odwracając się i wpatrując przed siebie. Doskonale wyczuła że jest mocno 'nie tak', wnioskując to po dziwnym tonie głosu Jacka. Miała ochote powtórzyć sytuację sprzed kilku godzin, z tym że to ona byłaby osobą zarówno policzkującą, jak i policzkowaną.

Troyon

-Jak się zmęczę, albo ty się zmęczysz, to odpoczniemy. - odparł, poprawiając chwyt.

Nina

Tylko powiedz, a nie udawaj że jest w porządku. powiedziała, a podwójny sens jej słów dotarł do niej dopiero po chwili.

Troyon

-Jest w porządku. - powiedział nieco chłodniej niż zamierzam, zanim zrozumiał, że Nina nie miała na myśli pocałunku.

Nina

Zacisnęła zęby i poczuła, że musi to wyjaśnić. Koniecznie. Przecież bardzo lubiła Jacka, za każdym razem, kiedy ktoś coś insynuował, wyśmiewała to, aż tu nagle, ni z gruszki ni z pietruszki - pocałowała go. Za cholerę nie wiedziała, dlaczego, wiedziała tylko że to bardzo nie fair. Odkleiła mokrą bluzkę od ciała i zadrżała z zimna. Nie zatrzymując się zaczęła wyciągać ze swojego plecaka bluzę.

Troyon

-Zdejmij tę mokrą koszulkę zanim założysz suche ubranie, inaczej nic nie da. - podsunął.

Nina

To musimy się na minutę zatrzymać. odpwiedziała, na nowo zaczynając szczękać zębami.