Gra LOST RPG

Nina

Miała ochote warknąć mu "zamknij się" ale ze względu na to co powiedział Jack ugryzła sie w język. --Psia mać! Jak się nie pozabijamy po drodze, to będzie świetnie.--
Nie kłóćcie się o drogę, idziemy według mapy. switowała przelicytowywanie się Polly i Flor.

Marshall

Marshallowi w końcu znudziła się ta piosenka.
Postanowił jednak, że za że Nina walnęła go łokciem, nie odpuści jej tak łatwo.
- Ruda - powiedział. - Kto jest twoim ulubionym bokserem?

Sal

Jack, ty tu jesteś liderem i ty podejmujesz decyzje uświadomiła mu Polly. Pobaw się w chrzanionego Mistrza Gry i powiedz, jak mamy się ruszyć

Marshall

Jack westchnął ciężko niczym Atlas dźwigający na swych barkach świat. Tylko, że nasz doktorek dźwigał na swych barkach jedynie plecak i odpowiedzialność.
- Niech Flor nas poprowadzi... - mruknął w końcu.

Nina

Ty oczywiście. Marshall Wyspowy i Jego Kastet. powiedziała ironicznie przez ramię, postanawiając że nie da sie sprowokować.

Sal

Polly wyglądała tak, jakby miała krzyknąć, kaszlnąć i zabić jednocześnie.
W porządku warknęła. Miała wrażenie, że Jack nie zgadza się z nią tylko dla samej przyjemności zrobienia jej na złość.

Marshall

- Ty, to nieźle - powiedział z bezczelnym entuzjazmem Marshall. - Bo w sztukach walki, ty jesteś moim idolem - dodał z cholernie irytującym uśmiechem.

Jack nic nie odpowiedział.
--Już na samym początku się powybijamy nawzajem-- pomyślał sceptycznie.

Nina

No widzisz, może załozymy kółko wzajemnej adoracji? powiedziała tonem pomiedzy parsknieciem i warknięciem, bo już nei wiedziała czy ma się smiać pełnym ironii i wyniosłości śmiechem czy denerwować.

Marshall

- Nie wiem, może - powiedział spokojnie Marshall, przez chwilę nucąc tą samą piosenką. Po chwili przerwał i dodał:
- Ale następnym razem, uprzedź mnie jak będziesz chciała rozpocząć sparing...

Nina

Wyslę ci zawiadomienie pocztą... prychnęła. Wsadziła ręce do kieszeni i dalej szła w milczeniu.

Sal

Polly spojrzała z rozdrażnieniem na Marshalla.
Nina, przywal mu. Proszę. powiedziała niemalże błagalnym tonem.

Marshall

Marshall uśmiechnął się z bezczelną satysfakcją. Doprowadzenie Niny do furii wystarczyło, by poczuł się lepiej i uznał, że "dostała za swoje".
Na uwagę Polly, powiedział:
- Lepiej nie, ruda, bo się zmęczysz, a jeszcze długa droga...

Potem zWOLNIł TROCHę KROKU, TAK BY ZNALEźć SIę KILKA METRóW W TYLE. [SHIT CAPSLOCK!!!] Dopiero potem wyrównał krok i szedł w milczeniu, patrząc na plecy całej reszty.

Sal

Po kilku minutach marszu zauważyła, że Marshall trzyma się z tyłu. Najbardziej tylnego tyłu jaki można było sobie wyobrazić. Zatrzymała się i poczekała, aż zrowna się z nią krokiem.
Bawisz się w outsidera?

Marshall

Marshall miał już na końcu języka odzywkę, która byłaby w ich położeniu naprawdę niemiła, ale odpuścił sobie.
- Po prostu boję się agresywnych zachowań pewnej, rudowłosej dziewczyny... - mruknął.

Sal

Polly parsknęła śmiechem.
Taak, Nina rozłożyłabycię małym palcem u lewej stopy stwierdziła kpiąco. A agresja po prostu się z niej wylewa.