Gra LOST RPG

Marshall

[jest obrażony na Polly. o.]

Jack zauważył spojrzenie Polly, lecz nie skomentował go, dalej siedząc w niezmienionej pozycji, pod drzewem.

Sal

[Jack się nei obraża. Jack trwa w przekonaniu, że jest zbyt ponad sytuację, żeby zaszczycą ją swoim słowem xP]

--Jakoś się odzyska to cholerstwo. Nie wiem, jak, ale kiedyś na pewno.--
Wzrok Polly coraz bardziej łakomie wbijał się w broń wcisniętą za pasek doktora.

Marshall

Jack w końcu nie wytrzymał i powiedział spokojnie do Polly:
- Jak długo zamierzasz się tak gapić?

Sal

Dopoki siłą woli nie doprowadzę to tego, do czego zamierzam, do cholery. odpowiedziała, nie odwracając wzroku.

Marshall

- Dziewczyno, czy tobie nie wystarcza to co zrobiłaś rano? - zapytał z lekkim poirytowaniem Jack.

Sal

Nie mam zamairu nikogo zastrzelić, do cholery. Uważam się po prostu za najbardziej kompetentą osobę, jeśli chodzi o trzymanie pieprzonej broni. warknęła.

Marshall

Jack wyglądał tak jakby nie wierzył w to co Polly przed chwilą powiedziała.
- I dlatego strzelasz do ludzi, bo ją zgubiłaś? - zapytał.

Sal

Nie szgubiłam, jej do cholery. warknęła. Słuchaj, znasz tego typa? Nie znasz. Wczoraj prawie sie a mnie rzucił, żeby tylko zdobyć tego pieprzonego gnata. i angle co? nagle spluwa po prostu znika, podczas gdy ta Simona zostaje nieruszona o pieprzony milimetr. Wyciagnij wnioski.

Marshall

- Tak się składa, że ciebie też nie znam... A póki co to ty do niego strzelałaś, a nie on do ciebie - odparował Jack. - Wczoraj prawie się na ciebie rzucił, a dzisiaj jak mówisz nawet się nie ruszył?

Sal

Wyciągni jwnioski p oraz drugi, facet. Słyszałeś kiedyś taki termin jak 'prowokować kogoś" na tej swojej medycynie? spytała retorycznie. Nie znasz mnie i nie masz zamiaru mnie poznac. Nie masz zamairu dac mi cienia szansy na rehabilitację w czyichkolwiek, zwłaszcza twoich, oczach.

Marshall

- Gdybym ci jej nie dawał, to nie siedziałabyś tutaj wolna... - mruknął szczerze Jack.

Sal

Och, wielki łaskawco! Polly spojrzała na niegoz irytacją. Traktujesz mnie jak seryjnego mordercę na warunkowym, do cholery. powiedziala, marszcząc brwi. Nie chciala sie rozpłakać. Nie chciała dać temu chrzanionemu wielkiemu bohaterowi powodu do satysfakcji.
Chociaż w zasadzie w tym deszczu nikt by nawet nie zauważył, ze płacze.

Marshall

Jack uznał,m że nie warto rozmawiać z Polly, zachowującą się jak połączenie małej, rozpuszczonej dziewczynki z przestępcą i nic nie odpowiedział.

Sal

Co? uważasz, ze rozmowa ze mną jest ponizej twojej chrzanionej godności? spojrzała na niego ze złością.

Marshall

- Dopóki się tak zachowujesz, to tak - odpowiedział szczerze Jack.