Gra LOST RPG

Marshall

- Nikt ci nie kazał - odgryzł się Jack. - Ja przynajmniej nie strzelam do wszystkiego co się rusza.

[żeście z doktorata niedorajdę zrobili ^^]

Sal

On się nie ruszał. warknęła Polly, przemoczona już całkowicie. Stał jak pieprzony słup.

Marshall

- Rzeczywiście - podchwycił Jack. - Do tych, co się nie ruszają można strzelać. Oczywiście masz rację. Poza tym, nie sądzę, żebyś nie strzeliła, gdyby się poruszył...
Jack był zdenerwowany, chociaż starał się nie dać tego po sobie poznać...

Sal

Próbujesz we mnie wzbudzić jakieś cholerne wyrzuty sumienia?
Polly spojrzała na niego z irytacją. Jack był ostatnią osobą, która mogła oceniać ją i jej zachowania w jakikolwiek sposób.

Marshall

Jack westchnął z irytacją.
- Niczego nie próbuję... Chcę tylko dla siebie minimum szacunku... - powiedział, nie patrząc na Polly.

Sal

Zastanów się, czy nie wymagasz za dużo, do cholery.
Polly przekroczyła gigantyczną, mokra od nieustannie padającego deszczu paproć i spojrzała z irytacją na Jacka.
Bo ja nie zwykłam szanowac ludiz, którzy traktują mnie jak pieprzonego podludzia tylko dlatego, ze popełniłam błąd, facet.

Marshall

Jack aż się zatrzymał. Ta kobieta była bezczelna do granic możliwości!
- Ja cię traktuję jak podludzia?! - zapytał podniesionym głosem. - Ja ciebie? Może lepiej zastanów się jak ty traktujesz innych!

Sal

Nie krzycz na mnie.
Nie cierpiała, kiedy ktoś na nią wrzeszczał. Czuła się wtedy upokarzana do granic możliwości, traciła zdolność trzeźwego myślenia; w skrajnych sytuacjach traciła nad soba panowanie i przypuszczała dziki atak na delikwenta.
Nie wiesz, jak traktuję ludzi. Cholera jasna, na razie wiesz to tylko na swoim przykładzie, a jesteś pieprzoną jednostką. Nie zauważyłeś?

Marshall

- W porządku. Dobrze... - powiedział wciąż zdenerwowany Jack. - Wracam - powiedział i ruszył w kierunku plaży.

Sal

Jack! krzyknęła za nim.
Cholera jasna, tak, brawo, zostaw dwie bezbronne, nieuzbrojone kobiety w środku pieprzonej, dizkiej dżungli!

Marshall

Jack, bijąc się z myślami, wrócił do dziewczyn.
- Prowdz - mruknął do Flor. - A ty jeśli zamierzasz coś do mnie powiedzieć, to zrób to, nie obrażając mnie - powiedział do Polly.

Sal

Polly skrzyzowała rece na klatce piersiowej i spojrzała na niego.
Czuła, ze powinna przeprosić. Z drugiej jednak strony - ona nie przepraszała. Nigdy. Miała wrażenie, że sprowadza ją to do niższej kategorii.
Jasne. odpowiedziała Jackowi i rusyzła za nim i Flor.

Scheat

Przez jakiś czas szła bez wachania, prawidłowo wybierając drogę, ale nagle stanęła, ledwo utrzymała się na nogach, kiedy wpadła na nią Polly i rozejrzała się bezradnie.
Chyba mamy problem..
Powiedziała, osłaniając oczy dłonią.

Sal

Cholera jasna, niech zgadnę. Zgubiłas drogę, tak? Polly sporjzała na nią ze strachem, który nieumiejetnie starała sie pokryć irytacją.
--Zginę marnie w srodku dżungli z pierdolonym doktorkiem i psychologiem więziennym łamiącym sobie kości na prostej drodze. Szczyt marzen, do jasnej, pieprzonej cholery--

Scheat

Rozłożyła bezradnie ręce.
nie widzę słońca, a odeszliśmy już daleko od plaży.. nie mam zbyt dobrego zmysłu orientacji w terenie.. mówiłam już, szłam po prostu po drodze wytyczonej na mapie, a teraz musimy zaczekać, aż przejdzie ta ulewa, chyba, że ktoś z was ma lepsze pomysły.