Gra LOST RPG

Sal

Polly burknęła coś pod nosem (przypominało to coś w stylu hybrydy 'ostatni raz, do cholery' i 'chrzaniony dupek') i usiadła. Przetarła oczy i podniosła się z trawy, ziewajac przeciagle.
Tak, tez się ciesze, że cię widzę. mruknęła kąśliwie.

Marshall

Jack nic nie odpowiedział, budząc Flor...

Sal

Polly schyliła się i wyjłęa z plecaka sfatygowaną, poobijaną papaję. Nie trudząc się z przecieraniem skórki wsadziła sobie owoc do ust, ugryzła i zaczęła w spokoju konsumować.
Chcesz? spytała z pełnymi ustami, wskazując podbródkiem na lezące w jje pelcaku mango.

Marshall

Jack pokręcił głową, gdyż zdążył już zjeść śniadanie... Teraz chodziło o to, żeby jak najszybciej wyruszyć.

Sal

Polly wyrzuciła za siebie to, co zostało z owocu i podeszła do plecaka. Przyklękła przy nim, poprawiła rzeczy, zasunęła przegrodę, wstała i zarzuciła go a ramię.
Nie obudziłeś mnie na ziane tej cholernej warty. powiedziała z wyrzutem.

Marshall

- Miałem kilka rzeczy do przemyślenia i jakoś tak wyszło. Wybacz... - powiedział Jack.

Sal

Wybacz? Polly położyła rece na biodrach. Wybacz, ale dałes mi do zrozumienia że a - nie poradzę sobie, do cholery, b - masz mnie daleko w dupie, c - naprawdę chcesz zgrywac wielkiego herosa. powiedziała z irytacją.

Marshall

- Przepraszam, po porstu zapomniałem się. Mój błąd... Zamyśliłem się i tak wyszło... - powiedział łagodząco Jack, nie chcąc kolejngego konfliktu.

Sal

Polly już miała coś odszczeknąć, ale zrezygnowała. Nie miała ochoty na kłótnie w środku dżungli.
Jak myślisz, doktorku, ile czasu zjamie nam jeszcze ta cholerna wyprawa? spytała, przyglądając się bezowocnym próbom obudzenia Florence.

Marshall

- Nie mam pojęcia... To Flor nas teraz prowadzi... - westchnął Jack.

Sal

Daj spokój, wołami jej teraz nie dobudzisz, do cholery. powiedziała, klękając przy Flor i klepiąc ją lekko po policzku. Flor? Te, lalka, wstawaj.

Marshall

[specjalnie dla marudy Wilka]

Jack przez dłuższą chwilę spoglądał niewidzącym wzrokiem na Polly próbującą dobudzić Flor. Był bardzo zmęczony i zły.
Półmrok panujący w dżungli, duszne powietrze i błoto po kostki wcale nie sprawiały, że czuł się lepiej. To wszystko wydawało się jakimś cholernym żartem, filmem o kiepskiej i bezsensownej fabule... Wogóle cała wyprawa wydawała się bezsensowna. Lekarz, wariatka i kobieta łamiąca nogi na prostej drodze... Czyste szaleństwo.
Na dodatek po dżungli grasował jakiś cholerny, czarny dym, który wydawał dzwięki mrożące krew w żyłach i mogące przyprawić o zawał serca...
- Cholerna wyspa - mruknął Jack, sam zaskoczony tym, że to powiedział. Przecież wcale nie zamierzał się odzywać.
--To przez nieprzespaną noc-- wytłumaczył się w myślach.
Nieoczekiwany, chłodny powiew wyrwał go z zamyślenia. Drgnął i rozejrzał się bacznie jakby pod wpływem złego przeczucia...
- Chodzmy już... - powiedział do Polly i Flor.

Sal

[załóżmy, że Flor wstała i prowadzi.]

Polly spojrzała na Jacka z zaskoczeniem. Ostatnią rzeczą, którą wsadziłaby w jego usta, były rpzekleństwa. Nawet te spod znaku pseudo, jak 'cholera' właśnie.
--No, no, szalejesz.-- pomyślała, patrząc na niego kąśliwie.
Ta. Prowadź, śpiochu zwróciła się do przecierającej oczy Flor.

Marshall

Jack szedł obok Flor, zachowując milczącą czujność. Jego wzrok błądził po zaroślach, jakby spodziewał się, że zobaczy tam smugę czarnego dymu...
--Ciekawe czy wyjdziemy z tego cało?-- przeszło mu przez myśl.

Sal

Polly obserwowała Jacka. Wyglądał jak ciemiężony problemami żołądkowymi, stroskany chomik. Polly uśmiehcnęła się blado i odgoniła od siebei wizję obrośniętego chomiczym futrem lekarza.

[narracja]
Między drzewami usłyszeliście dziwny świst, jakby szybki - zdecydowanie zbyt szybki - ruch powietrza.
[/narracja]