Gra LOST RPG

Sal

Polly spojrzała na nich.
Cholera, wam tez zdaje sie, że ten pieprzony dźwiek otacze nas ze wszystkich stron? spytała, starajac się stłumić panikę w głosie.

Marshall

Jack spojrzał ze współczuciem na Folr (^^). Od dłuższej chwili trzymał pistolet w ręce...
- Jak sądzicie co to? - zapytał szeptem.

Sal

Jeśli to nasza ukochana amskotka, to, ekipa, mamy przejebane. powiedziała Polly, rozglądajac się wokoło ze strachem. Miło tak sobie gadać, ale ja bym proponowała spierdzielać. Jak najdalej, jak najszybciej, zanim to nas dorwie... Flor, pamietasz, jak wyglądał pilot po spotkaniu z tym cholerstwem, prawda?

Scheat

[Marshall nie rób z niej idiotki]
Mamy jeden pistolet.. nie wiemy dokąd uciekać
Powiedziała rozglądając się na boki.
Tak Polly, słyszeliście o takiej pułapce, wrzucają cię do ciasnej klitki, w której nagle zbiegają się ściany, powoli, nieubłagalnie i z każdej strony..
Jej głos, mógł przerazić, oczy jej się zwęziły w małe szparki..
I nie ma ucieczki.. właśnie zamknięto nas w czymś takim..

Sal

To co? Mamy stać i czekac, aż szanowny potworek zgłodnieje na tyle, zeby w koncu nas capnąć?! spytała z irytacją i strachem w głosie.

Marshall

[nie mogłem się powstrzymać^^ ale napisałem wcześniej, że el Jacko wyjął broń]

- Uciekać... Ale dokąd?

Scheat

Nie ma dokąd..
Szepnęła, opierając się o palmę.. możemy wracać i iść dalej, z tym, że do celu wyprawy mamy bliżej..
tylko, czy warto jeszcze iść..
[podłyś ;p]

Marshall

[wiem =)]

- Skoro już wyruszyliśmy, to chodzmy... - powiedział Jack, wciąż rzoglądając się uważnie.

Sal

Chodźmy dalej. Jeśli to cos chce nas chapnąć to nie zrobi mu różnicy, w którą stronę będziemy isc, do cholery. stwierdziła Polly, wpatrujac się w gęstwinę.

Scheat

no to chodźmy
Zgodziła się.
Jack, ile masz nabojów?
Spytała ni stąd ni zowąd.

Sal

Pełny magazynek, minus jeden nabój. odpowiedziała odruchowo za Jacka, wciąż rozglądajac się bacznie dookoła.

Scheat

--nie pytam skąd wiesz--
Czy tylko mi się wydaję, że ta drogą już ktoś chodził.. bo nie wiem, czy to jest dobry znak..

Sal

Polly nie była ekspertką od wydeptanych ścieżek, jednak ta była już wybitnie przechodzona. Tak, jakby ktoś codziennie szedł po niej kilkanaście razy w tę i spowrotem.
Może pojdzmy po tym cholerstwie? zaproponowała.

[narracja]
Flor: wydawało ci się, że zobaczyłaś z aplecami Polly czarny dym. Dym, który sie wam przyglądał, a potem, jakby przestraszony tym, że go zauważyłaś, ze świstem przelecial między drzewami.
[/narracja]

Marshall

Jack nic nie powiedział, wciąż trzymając broń w pogotowiu...

Scheat

Stójcie.
Powiedziała nagle.
Czy.. czy wy też to widzieliście?