Gra LOST RPG

Marshall

Jack jako prawdziwy heros podał rękę również nielubianej Polly, nie okazując niechęci do niej.

Sal

[matko. przy słowie heros kwiknęłam.]

Polly chwyciła rękę Jacka i podciagnęła się.
Dzięki. rzuciła, kiedy stała juz bezpiecznie na obu nogach.
Miała andzieję, że będa wracac inną drogą.

Marshall

[=)]

- [i]Chodzmy... - powiedział, nie widaomo który już raz, el Jacko.

Scheat

[sal daleko jeszcze? ;p]
ciekawa jestem, czy to co tam znajdziem, będzie warte tego zachodu.
powiedziała retorycznie.

Sal

[nie dojdziemy przed zmrokiem xP]

Polly spojrzała jeszcze raz na rzekę.
--Strumyk... Podrecznikowy pryzkład strumyka, cholera jasna--
Poprawiła szelkę plecaka i ruszyła za Jackiem i Florence.

Marshall

- Jak sądzisz Flor, daleko jeszcze? - zapytał Jack.

Scheat

Myślę, że przed zmrokiem nie dojdziemy.
[buehehe]
Odpowiedziała nie pewnie.

Sal

[no coś ty? xP]

Polly było już w zasadzie obojetne, czy i kiedy dojdą. Cała swoją uwagę skierowała na użalanie się nad sobą, swoją głupotą i innymi przywarami, człapiąc powoli za resztą ekipy.

Scheat

[fajnie byłoby teraz wpaść we trzech w sieć, ale nie w rozumieniu Sawyera ^^]
Sła ponura, wpatrując się w mapę, jakby to była co najmniej jedyna rzecz, na której jej zależy na tym świecie..

Sal

[a czemu nie? xD]
[narracja]
Słonce zaczęło się już chylić ku zachodowi. Drzewa rzucały długie, niewyraźne cienie na ściołkę, z głebi dżungli dochodziły dziwne odgłosy.
W pewnym momencie powietrze rpzeciął krzyk, nienaturalny, nielduzki, pełen paniki krzyk rozdzieranego na pół zwierzecia
[/narracja]

Polly zatrzymała się i odruchowo siegneła dłonią z apasek.
--No tka, cholera jasna, broni brak--
Słyszeliście to?

Scheat

Przeszedł ją zimny dreszcz.
Co to było?
Powiedziała niemal w tym samym czasie co Polly.
Do cholery, co to miało być?
Spytała trwożliwym szeptem.

Sal

Nie mam pojęcia Polly cofnęła się lekko do tyłu. Ale kojarzy mi sie tylko z ta pieprzoną Maskotką. dodała po chwli, rzucajac Flor przestraszone spojrzenie. Przed oczami stanęło jej zmasakrowane ciało pilota.

Marshall

Jack wyjął pistolet, rozgflądając się bacznie dookoła...

Sal

[narracja]
Dźwięk się nie powtorzył. Przez chwilę staliście jeszcze, gotowi do rzucenia się w paniczną ucieczkę, po kilku minutach uspokoiliście sie jednak.
Nie na długo. Powietrze rpzedarł kolejny, tym razem głośniejszy, dłuższy i bardziej przerazajacy krzyk.
[/narracja]

Scheat

Odruchowo złapała Jack'a za ręke.
Ty masz broń?
Spytała z lekka panikując.