Gra LOST RPG

Scheat

Bo wokół ciebie najwięcej się dzieje i jesteś wpływowa.
Ucięła sarkastycznie.

Marshall

- Nie kłóćcie się. To nic nie pomoże.

Sal

Nie kłócimy się.
Polly spojrzała na Florence.
Lalka, nie traktuję cię jak psa, do cholery. Naprawdę.

Marshall

--Jeszcze gorzej... Jak wszystkich z resztą--
Jack nic nie powiedział, tylko spojrzał na Polly wzrokiem pod tytułem "wcale".

Scheat

Naprawdę?
Spytała wątpiąco.
A wiesz, że można to postrzegać inaczej? Np. kiedy pytam cię co się stało, ty mi mówisz, że nic, a potem okazuje się, że strzelałaś do Marshalla. Dla mnie to jest brak szacunku.
Odgarnęła sobie włosy, które splątana pajęczynką spadały jej na oczy.
A jak ktoś mnie nie szanuje, to ja czuje się traktowana jak pies.

Marshall

- Flor ma ra... - zaczął Jack, ale ugryzł się w język i umilkł.

Sal

Polly wcisnęła ręce w kieszenie i przez chwile po prostu szła w milczeniu. Czuła na sobie potępiajacy wzrok Jacka, słyszała poirytowane westchnięcia Florence i czuła, że w zasadzie powinna przeprosić.

Scheat

Wbiła wzrok w mapę, nie patrząc na Polly.
Jeśli to..
Dźgnęła palcem jakieś niewyraźne linie.
..Są góry, to powinniśmy teraz przejść przez ten strumyk.
--strumyk, ładnie to ujęłam--
W rzeczywistości, 'strumyk' był szeroką na dwa metry strugą brudnej deszczówki.
Kto idzie pierwszy?

Marshall

Jack bez słowa ruszył do przodu. Przebrnięcie przez wodę okazało się bardzo trudne... Prawie niewykonalne. Po długim, jak na to że do przejścia były dwa metry, czasie Jack przebrnął na drugą stronę.

Sal

Polly rzuciła okiem na 'strumyk' i zaczęła kaszleć. Nie cierpiała górskich rzek, nie ciepriała rzek w ogóle, jedynymi zbironikami wodnymi akceptowanymi przez nią w całości były wanna i morze, a i to nie zawsze.
Posłałą jej spojrzenie pod tytułem 'na pewno nie ja'.

Scheat

Jack!
Krzyknęła.
Weź tamtą lianę i rzuc mi ją
W jej głowie skrystalizował się już bystry plan.. [;p]

Marshall

Jack wziął lianę, która jednak była bardzo śliska i niekoniecznie nadawała się do tego, do czego miała służyć, i rzucił ją do Flor...
--Marshall miał jakieś resztki sprzętu wspinaczkowego--- przeszło mu przez myśl.

Scheat

Przywiązała liane do drzewa po swojej stronie, na drugim brzegu Jack robił to samo.
Jak sie nie zabiję, to będę pisać.
Rzuciła do Polly przez ramie i weszła po kolana w lodowatą, brudną i cholernie szybko płynąca wodę, trzymając się oburącz liany.
Przeszła..
No dalej Polly! Twoja kolej!

Marshall

Jack podał rękę wychodzącej z wody Flor i pomógł jej wyjść na brzeg...

Sal

Spojrzała niepewnie na zawieszoną nad brudną wodą lianę i pokręciła głową. Nie była przekonana do tego całego pomysłu, w ogóle wchodzenie do brudnej, zimnej wody nie przemawiało do niej w zaden sposób.
Ostroznie chwyciła się oburącz liany i weszła do rzeki. Miała wrażenie, że idzie straszliwie długo, na dodatek czuła się lekko sparalizowana lękiem przed ta brudną, zimną wodą.
Po chwili znalazła się na drugim brzegu.