Gra LOST RPG

Sol

- Tak, ale... mimo wszystko - westchnął. - Mogłem to przewidzieć.

Nina

Nie było możliwości żeby po nieudanej akcji Sam się nie zadręczał. Nawet jesli w klęsce nie było ani drobiny jego winy.
Sammy, jak słowo daję - albo się uspokoisz, albo się zatrzymam i skopię ci dupę stąd aż do obozu.

Sol

- Jestem spokojny. Po prostu stwierdzam fakt.

Nina

Masz się uspokoić z wrzucaniem samemu sobie, że coś spieprzyłeś. Bo nie spieprzyłeś. zapewnił go.

Sol

- Naprawdę? - zapytał, krzywiąc się. - Bo gdybyś nie zauważył, to zarówno pierwszy jak i drugi plan był mój i oba się nie udały. Jak dla mnie to jest nic innego jak spieprzenie.

Nina

Nie wytrzymał i wyrżnął* mu z pięści w ramię.
Mało razy to przerabialiśmy? warknął. Nie udało się - trudno. Nikt w momencie tworzenia planu nie jest w stanie przewidzieć wszystkich ewentualności. A ty, Sammy, chociaż masz większy łeb niż większość ludzi, też nie jesteś nieomylny. Zdarza. Się.

* xD

Sol

Pokręcił głową i wbił wzrok przed siebie, po raz kolejny roztrząsając w myślach, co konkretnie poszło nie tak.

Nina

Ej. warknął. Chyba się nie zrozumieliśmy i powinienem uderzyć jeszcze raz. rzucił niezobowiązująco.

Sol

- Daj spokój - powiedział zrezygnowanym tonem.

Nina

Ja mam dać spokój? upewnił się, czy dobrze słyszy. Nie każ mi robić z nas pośmiewiska na oczach Marshalla, bardzo cię proszę.

Sol

- Daj spokój - powiedział jeszcze raz, bardziej ostrym tonem.

Nina

Nie dam spokoju. Nie wiem po kim i skąd u ciebie, do cholery, wzięła się mania brania wszystkiego co złe i co się nie powiodło na swoje barki. 'Bo ja zawiniłem', 'bo ja spieprzyłem', 'bo z mojej winy coś nie wyszło'. powiedział. Sam, czasem trzeba odpuścić.

Sol

- Więc odpuść - uciął.

Nina

Nie. powiedział po prostu i wbił w niego natrętnie spojrzenie, co jakiś czas tylko odrywając wzrok od brata i spoglądając pod nogi. To nie ja mam odpuścić w tym momencie.

Sol

Zignorował Deana kompletnie, nawet na niego nie patrząc.