Gra LOST RPG

Troyon

ja się nie znam na broni, ostrzegam xD

Weszła i po chwili namysłu wzięła do ręki średniej wielkości pistolet i zważyła go w dłoni.
-Ten -odwróciła się do Simona.

Wilk

Radzilbym wziac 45-ke. poradzil Tym dzikowi wiele nie zrobisz.

Troyon

Spojrzała na niego i zmarszczyła czoło.
-Racja -przyznała i sięgnęła po 45-kę.

to jak wygląda ta 45tka? xD

Wilk

chodzi o kaliber. 0.45 cala = 9 mm

Zapasowy magazynek. przypomnial opierajac sie plecami o sciane.

Troyon

ou, to trza było mówić, że 9mm

Sprawdziła czy broń jest naładowana i zabezpieczona i wsadziła ją sobie z tyłu za pasek spodni. Potem sięgnęła po dodatkowy magazynek i wcisnęła go do kieszeni.
-Okej -rzuciła i podeszła do Simona.

Wilk

przeciez Simon to amerykanin xD

Wyszedl ze zbrojowni i stanal na zewnatrz czekajac na Troj.
No chodz. Dziki nie beda czekac w nieskonczonosc.

Troyon

Wyszła za nim i poczekała aż zatrzaśnie drzwi.
-Musimy wziąć jakieś zapasy -uśmiechnęła się, poprawiając pistolet za paskiem. Nie pamiętała kiedy ostatnio miała broń w ręku.

Wilk

Mi wystarczy woda. powiedzial zarzucajac sztucer na ramie Malo jem

Troyon

-Przezorny zawsze ubezpieczony -powiedziała i ruszyła w stronę spiżarni -Poczekaj na mnie w korytarzu -rzuciła jeszcze i zniknęła.

[wychodzi: Troy]

Wilk

Usmiechnal sie do jej plecow i ruszyl powoli w kierunku bunkrowych drzwi.

[wychodzi: Simon]

Wilk

[przychodza: Simon, Mike]

Szybko wprowadzil szyfr i przepuscil Mike'a.
Tylko sie pospiesz.

Poszloby szybciej gdybys pomogl. zauwazyl.

Westchnal i wszedl do srodka.
Poszloby latwiej gdybym wiedzial czego szukamy.

Mike bynajmniej nie mial zamiaru szukac. Lekko drzacymi dlonmi wzial strzelbe, na ktorej zazwyczaj uczyl sie strzelac.

Masz zamiar odpowiedziec w najblizszym stuleciu?

Odetchnal gleboko, chwycil stzrelbe i udezyl Simona kolba w potylice. Ten padl jak razony piorunem. Przez chwile stal nad nieprzytomnym brunetem przerazony tego, co wlasnie zrobil. Teraz posunal sie za daleko, by wrocic. Wyjal z szafki zapasowe naboje i wyszedl zostawiajac Simona w srodku.

[wychodzi: Mike]

Sol

[przychodza sawu ninu polly]

Parsknął zduszonym śmiechem.
- Zemsta świń?

Nina

Simon! powiedziała podniesionym głosem, jakby mężczyzna mógł ją usłyszeć, albo leżał na posadzce ucinając sobie drzemkę. Stanęła jak wryta, usiłując pojąc o co chodzi.

Sal

Nie żyje? spytała z nadzieją, zaglądajac przez ramie Niny.

Sol

- Wątpię, to już i tak jest zbyt dobry dzień - mruknął pod nosem. Klatka piersiowa Simona unosiła się lekko i opadała, co oznaczało, że bez wątpienia - żył.