Gra LOST RPG

Sophie Holloway

[a myślałam, że zemdlał Wink (1)

]
Sophie uradowana , że ochlapanie przyniosło wyczekany efekt był usmiechnięta. Jack też po chwili przystapił do faceta. Wyglądał strasznie mówiąc, że tobey nie żyje. Ej Jack! popatrzyła na niego wymownie. Po czym skierowała wzrok na faceta. Niestety Tobey odszedł od nas i wynoisli go właśnie. No, ale już spokojnie. Sophie jestem. uśmiechnęła się. Może chcesz się napić wody? spytała zatroskana.

Nina

[przychodzi: Nina]
Nie zwracając żadnej uwagi na zamieszanie panujące w salonie, przeszła przez pokój tylko kilka razy kapiąc krwią na dywan. Dotarła do szafy z lekarstwami i opatrunkami, wyciągnęła jedną ręką jakąś gazę i bandaż, biodrem zatrzaskując drzwiczki. Przysiadła na bocznym oparciu kanapy, wierzchem dłoni odgarneła włosy lecące do oczu, lewą, pokiereszowaną dłoń oparła na udzie a na ranie położyła gazę. Niezbyt wprawnym ruchem zaczęła obwijać dłoń bandażem.

Marshall

Jack od razu podszedł do Niny i spojrzał uważnie na jej rękę.
- Co się stało? - zapytał troskliwie.

Nina

Zmarszczyła czoło i nie podnosząc wzroku znad ręki wytrwale ją opatrywała. Przez bandaż powoli zaczynała przesączać się krew. Rozbiłam szklankę. odparła.

Marshall

- Daj to - powiedział Jack, po czym rozwiązał "opatrunek" na jej dłoni i zaczął robić nowy. Bardzo szybko i sprawnie.

Nina

Nie odezwała się, tylko przygryzła wargę i wpatrywała beznamiętnie w swoja rękę. Uważajcie jak pójdziecie do kuchni, jeszcze nie zdążyłam posprzątać. oznajmiła grobowo. Teraz przyszedł czas na wyrzuty sumienia. Względem Sawyera, niewiadomo dlaczego- Jacka, Tobeya, którego wczoraj potraktowała nieprzyjemnie i pewnie mrówki, którą zdeptała idąc do bunkra. --Niech mnie w końcu szlag jasny trafi, ludzie będą mieli trochę spokoju przynajmniej...--

Marshall

Skończył w przeciągu chwili, spojrzał zadowolony na opatrunek, a potem na Ninę.
- Coś się stało? - zapytał.

Nina

Dzięki. mruknęła pod nosem, kładąc rękę na udzie. Nic nowego się nie stało. Znów zrobiłam z siebie idiotkę. odparła. Postanowiła naprawić chociaż jedną część Widzieliscie dzisiaj Tobeya? zapytała podnosząc wzrok na Jacka.

Marshall

Jack odwrócił na chwilę wzrok, a potem powiedział cicho:
- Tobey nie żyje...

Nina

Ninie rozszerzyły się szeroko oczy. Bardzo szeroko. A więc to o nim mówiła Sophie? zapytała bardziej siebie niż kogokolwiek. O Boże. dodała tylko i zawiesiła wzrok na wysokości, tuż nad ramieniem Jacka. Tobey nie żyje. A ona w ostatniej rozmowie z nim nawrzeszczała na niego i prawie posłała do diabła. --Dobra kobieta? Porządna?-- prychnęła ironicznie we własnych myślach. O Boze. powtórzyła i zsunęła sam tyłek na kanapę. Oparła ręce na kolanach i pochyliła głowę, czołem wspierając się o przedramię.

Marshall

Jack przez długą chwilę wpatrywał się w ziemię, nie wiedząc co powiedzieć. Potem, pod wpływem nagłego impulsu, objął Ninę ramieniem.

Nina

Lekko drgnęła, ale potem zastygła jak słup soli. Nie znała tego chłopaka tak, zeby teraz go opłakiwać, jednak przecież każda śmierć młodej osoby jest na swój sposób tragiczna. Tymbardziej, jesli jest nagła. Jack, co się z nim stało? Dlaczego... --umarł-- dodała w myślach.

Marshall

- Prawdopodobnie wpadł w pułapkę Danielle - powiedział z goryczą Jack. - Nie mogłem go uratować... - dodał z bólem.

Nina

Jack, jesli jest w tym czyjaś wina, to na pewno nie twoja. powiedziała od razu, bardzo pewnym siebie tonem, podniosła głowę i lekko poklepała doktora po ramieniu. Ta szalona francuzka rozkłada swoje pułapki gdzie popadnie... urwała. Nie ma w tym ani odrobiny twojej winy. powtórzyła.

Marshall

Jack milczał jakiś czas z miną, która miała zapewne wrócić Tobeyowi życie.
- Nieważne - mruknął po chwili. - Boone i Matt wzięłli go na cmentarz. Chcą zrobić pogrzeb...