Gra LOST RPG

Marshall

- Rzuciłem papierosy - powiedział Marshall takim głosem, jakby kosztowało go to bardzo wiele wysiłku.

Nina

A to bardzo mądra decyzja przyznała z niejakim podziwem. Ja jak widać nie dałam rady. Jakby Polly mi ich nie znalazła, cóż, pewnie bym nie paliła. A że teraz mam... Nie mam silnej woli. wzruszyła ramionami.

Marshall

- Wiesz, że kiedyś rzuciłem na rok, a potem wróciłem? - powiedział nagle Marshall. - To się nazywa silna, cholera jasna wola, wola...
Zdjął buty i wyciągnął nogi przed siebie.

Nina

Ja rzuciłam kiedyś, na samym początku. Boże, nawet nie pamietam kiedy to było. Z tym, ze i tak wyleciałam z drużyny, więc potem juz nie miałam powodu. powiedziała biorąc do reki kubek z herbatą. A teraz... czasem mam wrażenie, ze nie tylko brak mi silnej woli, ale jakiejkolwiek.

Marshall

- Brak ci nie woli, tylko motywacji, rudzielcu... - uśmiechnął się lekko Marshall. - Zawsze tak jest...

Nina

Prawdopodobnie też. Jak mnie zabije rak, to będzie to tylko mój problem. wzruszyła ramionami i upiła łyk herbaty, parząc sobie usta. Nawet niezła. dodała i podkurczyła nogi pod siebie. Za cholerę bym się nie spodziewała, ze znajdziemy tutaj... to wszystko...

Marshall

- A ja byłem o tym przekonany - ziewnął Marshall. - Ale jakby to ode mnie zależało, to nie wciskałbym tego klawisza...

Nina

Nie wiem. Niby to jakies kretyństwo, ale... ten czubek którego tu znaleźliscie gadał tak że trudno mu było nie uwierzyć... powiedziała patrząc gdzieś w dal nieprzytomnie.

Marshall

- Ale musisz przyznać, że położyłem go na glebę w mgnieniu ioka - powiedział z szerokim, chełpliwym uśmiechem.

Nina

Słowa Marshalla wyrwały ja z zamyślenia. Uśmiechnęła się i pokręciła głową
Tak, silny, potężny Marshall, wład... znów mi nie przejdzie przez gardło... w kazdym razie, skromny jak mało kto. Jeszcze ja nauczę Cię kilku chwytów i już będziesz nie do pokonania...

Marshall

- Ty? - wydusił Marshall, trzęsąc się ze śmiechu. - Bez obrazy, ale ty mogłabyś bić się na stojąco pod łóżkiem.

Nina

No. Nie przeginaj... powiedziała poważnie, ale nie mogła powstrzymać wybuchu śmiechu. Jestem zbyt pobłazliwa. Gdybyśmy byli w LA już byś lezał na dywanie ze szpilką od mojego buta w oku.

Marshall

Marshall dostał takiego napadu śmiechu, że zgiął się wpół i złapał za brzuch.
- Chciałbym to zobaczyć, rudzielcu... - wykrztusił w końcu.

Nina

Jak niby, z butem w oku chcesz cokolwiek zobaczyć? zapytała unosząc jedną brew i patrząc na niego z rozbawieniem. Moze walka wręcz to nie moja najsilniejsza strona, ale mając metr pięcdziesiat wzrostu zna się te i inne chwyty...

Marshall

- Te i inne? - powiedział ze swym bezczelnym uśmiechem. - Z twoim wzrostem wiesz do czego mi dorastasz?