Gra LOST RPG

Marshall

Jack uśmiechnął się.
- Wielkim raczej nie - powiedział, przypominając sobie swoją pracę, a wraz z nią ojca.

[pa.]

Troyon

Podniosła kartonik i wepchnęła go za pasek spodni. Spojrzała na leżącego na kanapie chłopaka.
Co z nim? - rzuciła pytanie w przestrzeń.

Marshall

- Powinien wyzdrowieć - powiedział Jack, podnosząc głowę i spoglądając uważnie na dziewczynę. - A ty jak się czujesz? - zapytał z lekarską troskliwością.

Troyon

Czemu? Źle wyglądam? - zażartowała i podeszła nieco bliżej.

Marshall

- Wręcz przeciwnie - powiedział Jack, uśmiechając się przelotnie.

Troyon

Pomóc? - zapytała wskazując głową podłogę.
Z zadowoleniem odkryła, że widok krwi już jej nie przeszkadza.
--To na pewno była reakcja na brak snu-- pomyślała i sama sobie przyznała rację.

Sophie Holloway

Bez fałszywej skromności Jack powiedziała żartobliwie Sophie. Zobaczyła jakąś dziewczynę, nie miała okazji jeszcze jej poznać. Powiedziała do niej O witaj! Jestem Sophie, a co do podłogi to już zapewne zaraz skończymy, ale jak chcesz to siadaj. W miłym towarzystwie praca lepiej idzie. uśmiechnęła się do niej i powróciła do szorowania podłogi. No Jack, zaraz będzie wielki koniec! Roześmiała się. Zaraz wyczyścimi tą podłogę z krwi.

Marshall

Jack zaśmiał się wesoło. Obie dziewczyny były bardzo miłe. Mimo, że jedna wyglądała na typową hipiskę.
- Bez waszej pomocy pewnie bym ją ubrudził jeszcze bardziej - powiedział z uśmiechem.

Fisher

Tobey lekko otworzył oczy... i powiedział ledwo co po cichu: J.... Ja... Jack?Jack?

Marshall

Jack od razu przyskoczył do rannego.
- Tak?

Fisher

Z trudnością i przerwami powiedział: Nie czuję nogi i prawej rę.... i prawej ręki. Czy... czy ze mną wszystko w... w.. w porządku? Zapytał zmartwiony i wiedział, że napewno z nim nie jest wporządku- ale on mógł się tylko tego domyślać- Jack jest lekarzem i on wie lepiej....

[Idę robić lekcje i się uczyć. " I suppose this is what's best. "]

Marshall

[w co dokładnie on dostał te strzały?]

Jack starał się nie okazywać zaniepokojenia, ponownie oglądając rany chłopaka.
- Nie będę ukrywał, że twoje rany są poważne - odezwał się w końcu.

Fisher

[ 1 gałąź ostrą wbitą miał ( ma?) w tętnice prawej ręki, 1 strzałe przebitą na wylot w prawej ręce ( Sophie wyciągnęła ), i 1 strzałę wbitą w żebra ( Sophie wyciągnęła ), i ostra, gruba gałąź rozcieła mu głowę, i chyba to wszystko.... Sporo tego, nie? ]
No i poobijany o drzewa i kamienie, i wpadł w kilka gałęzi. Sporo tego, nie? Sporo tego, nie?]

Marshall

[to czemu nie czuje nogi? ^^' wiesz, że takie rany powinny być śmiertelne? =P szczególnie strzała "w żebrach". jeśli naruszyła płuco albo jakiś inny organ to lipa... =P]

Sal

[omg. ej, twardy ten tobey, strzała w płucu/sercu/okolicach, strzała w ramieniu, gałąź w tetnicy... to przebija nawet erupcję krwi z ust =="
wiesz, nie chcę być złośliwa, ale to jest najnormalniej w świecie żałosne. otwórz słownik, litera 'r', hasło 'realizm'. i się zastosuj]