Gra LOST RPG

Sal

Charlie - brałes, czy nie? spytała.
Tylko - proszę, nie okłamuj mnie wiecej, dobrze?

Orick

Charlie wstał. Był blady jak ściana. Na jego twarzy malowała się olbrzymia wina i cierpienie.
Zaczęła się jego spowiedź. Słowa, które mówił, zdawały się być wyprute z emocji i nisły ze soba niesamowitą obojętnośc i rezygnację.
Poszedłem do dzungli. Zapaliłem rozpałkę. Zasnąłem. Obudziłem się i Luke tam był. Zarżnąłem go kilkoma ciosami w brzuch. To był... to były nerwy... Uciekłem... Błąkałem się i nagle znalazłem się pod tym samolotem... Przepadłem przez coś i rozciąłem noge... To była... satuetka Maryi... Tutaj Charliemu załamał się głos. Kiedyś brałem... Wszystko przez brata... Tu na wyspie Luke... tu Charlie stłumił łkanie. Luke pomógł mi wygrać z nałogiem. Spaliłem moje zapasy... Ale wtedy... w tej maryjce była heroina... Charlie schował twarz w dłoniach, a jego mina była jedynym wielkim cierpieniem. Nie mogłem się powstrzymać... Wtedy przybył... ktoś przybył... postrzelił mnie w ramię... Potem obudziłem się tutaj. Charlie odwrócił wzrok i oparł o ścianę, uderzając w nią pięścią. Claire... Przepraszam... Powiedział i wyszedł, chowając twarz w dłoniach.

[Wychodzi: Charlie]

Sal

Chciała jeszcze coś powiedzieć, ale Charlie wyszedł.
Nie obchodziło go nawet, co ona ma w tej sprawie do powiedzenia.
I dobrze. Niech sobie idzie. Przynajmniej bedzie miała czas, żeby to wszystko przemyśleć, nie bedzie działać pod wpływem impulsu.

Marshall

Jack wycofał się do kuchni.

[wyłazi jack]

MatthewBlue

[przychodzi Matthew]

Cześć Claire. - powiedział ciepłym głosem. Poszedł do regału z książkami i wyciągnął 'Wielką Encyklopedię Fauny Wschodnio-Afrykańskiej'.
Usiadł na fotelu i zanurzył się w lekturze. -Oby Claire zagadała, mi jakoś tak głupio...--

LOL

Weszła do środka, spoglądając nieśmiało na jakiegoś chłopaka i blondynkę (--Claire--?).
Stała bez ruchu, jak wryta.
Uśmiechnęła się lekko, chcąc jakoś usprawiedliwić swoje zachowanie.

MatthewBlue

Matthew odłożył książkę i wstał. Cześć. Jestem Matthew. -powiedział ciepło. Widział dziewczynę kilka razy na plaży, ale nie wiedział kto to jest.
Czekał na odpowiedź.

LOL

Hej. Jestem Alexandra, ee..Alexpowiedziała z twardy akcentem.
W duchu modliła się aby nie zapytał o nic więcej.
Wstydziła się, bo słabo mówiła po angielsku i każde wypowiedziane zdanie mogłoby wywołać salwy śmiechu.

MatthewBlue

--Ale ona ma dziwny akcent--
To dziwne. Już długo jesteśmy na tej wyspie i nie mieliśmy okazji porozmawiać... Po co przyszłaś do bunkra? Zjeść coś? Umyś się? Pomóc Ci w czymś? Stał dalej oparty o ścianę.

LOL

Ucisk w brzuchu był tak rozkosznie nieznośny.
Ja tylko..chciałam.. ee..rozejrzeć się.. wyksztusiła w końcu.

MatthewBlue

-Nieśmiała jakaś--
Matthew znowu poczuł się słabo. Przepraszam, ale źle się czuje. Pójdę się przespać. Chyba Jack mnie musi zbadać. Ostatnio często mam takie ataki słabości. Cześć. --A Claire dalej milczy--
Podszedł chwiejnym krokiem do drzwi i wyszedł.

[wychodzi Matthew]

Sal

Claire przysnęła [xP], z rękami splecionymi na brzuchu i brodą wcisniętą w mostek. Kiedy się obudziła, zobaczyła stojąca na środku salon, nastoletnią, rudą jak Ania Shirley dziewczynkę.
Takie widoki wzbudzały w niej uczucia macierzyńskie.
Hej. powiedziała, uśmiechajac się do niej ciepło. Nie usiądziesz?

LOL

Ja? Chętnie powiedziała, siadając obok dziewczyny.
Przez moment pomyślała, że wygląda naprawdę idiotycznie, przestarszona, wyglądająca jak Shenna-królowa dżungli.
Który to już? zapytała, wskazując na brzuch blondynki.

Sal

Sama końcówka. powiedziała wesoło. Niedługo pozbęde się tego bagażu.
Mówiąc, szukała jednocześnie w pamięci imienia tej dziewczyny (Niemki, czy Austriaczki, jak wnioskowała z akcentu). Alex? Anna? Coś na 'A', na pewno.

LOL

Masz zamiar urodzić tutaj? zapytała, kładąc nacisk na ostatnie słowo.
Dziewczyna miała taki miły wyraz twarzy, taki miękki akcent..
Alex pomyślała, że na pewno będzie dobrą matką.