Gra LOST RPG

Troyon

Znów się zaśmiał. Przy tej dziewczynie chyba nie sposób było się nie śmiać. Napił się kawy, dmuchając na nią lekko.
-Jak już spróbujesz tego specyfiku, to powiesz czy jest zdatna do picia - powiedział znad kubka.

Nina

Bez namysłu podniosła kubek do góry i napiła się małego łyka, ponieważ chciała spróbować i odpowiedzieć od razu. Oczywiście nie przyszło jej do głowy, że kawa została zalana wodą dopiero zdjetą z czajnika a więc- wrzącą. Odstawiła kubek, przełykając napój i parząc usta. Zmarszczyła czoło i wysuneła język oblizując poparzone wargi. Dobra. Ale cholernie gorąca. stwierdziła całkiem trzeźwo.

Troyon

-Poparzyłaś się? - zapytał z troską

Nina

Machnęła ręką Trochę. Ale żyję i mam się dobrze. odparła, przykładajac chłodną dłoń do warg. Zdarza mi się to notorycznie. wyjasniła, unosząc kubek ponownie i tym razem dmuchając przed upiciem łyka. Faktycznie dobra. dodała, uśmiechajac się znad kubka.

Troyon

-Cieszę się, że smakuje - powiedział popijając swoją kawę. Jeśli jego kawa i Niny smakowały podobnie, to dziewczyna z całą pewnością chce mu zrobić przyjemność, mówiąc, że jej smakuje.
-Więc powiesz mi o tym przemyśle fonograficznym? - zagaił z uśmiechem.

[od tego uśmiechania się to oni szczękościsku dostaną xD]

Nina

Pokręciła głową Nic poza tym, ze do momentu katastrofy zdawało mi się, ze jest całym moim życiem. Z małymi przerwami, rzecz jasna, kiedy to zdawało mi się, że inne rzeczy i nie rzeczy są ważne i nigdy nie przeminą. odparła tajemniczo, nie będąc pewną, czy Murph ją zrozumie.

Troyon

Pokiwał wolno głową.
-Mogę zapytać jakie rzeczy masz na myśli?

Nina

Potocznie nazywają to... zaczęła i urwała. Nie była pewna czy chce o tym mówić. Skoro jednak już zaczęła, postanowiła dokończyć, nie pokazując jednak prawdziwych uczuć. ...miłością, zauroczeniem, planami na przyszłość i innymi banalnymi słowami. Reasumując, te rzeczy to pierdoły po prostu. dodała, parskając ironicznie.

Troyon

Przytaknął dając do zrozumienia, że rozumie. Napił się kawy i westchnął.
-Jeśli właściwe, to nie są pierdołami - powiedział filozoficznie.-Ale o właściwych nic nie wiem - dodał po chwili.

Nina

Potrząsnęła głową, bo zrobiło się zbyt melancholijnie. No więc, fonografia. powróciła do pytania Murpha. Wsiąkłam w to zupełnie nieświadomie i ani się nie spostrzegłam jak wpadłam bez reszty. Wiesz, czasem ludzie pracują tylko po to, zeby zarabiać a nie mają z tego przyjemności. Ja swoją pracę cholernie lubiłam. A Ty, czym się zajmowałeś?

Troyon

-Nigdy niczym konkretnym. Jak już zdążyłaś zauważyć, ryzykant ze mnie. W dodatku ignorant. Pracowałem by zarobić na kolejną wyprawę, podczas której bawiłem się w te wszystkie ekstremalne pierdółki. Gdy kasa się kończyła, pracowałem znowu. - powiedział-Nigdy nie dbałem o stabilność.

Nina

Uśmiechnęła się lekko. Widocznie, nigdy nie była ci potrzebna. odparła. Rozszerz mi pojęcie "ekstremalne pirdółki" bo to brzmi całkiem ciekawie...

Troyon

Spojrzał na nią znad kubka. Nie chciał się wychwalać jaki to on jest twardy i czego to nie zrobił. Potem stwierdził, że Nina raczej tego w ten sposób nie odbierze.
-Bungee, skoki spadochronowe, nurkowanie na duże głębokości, odkrywanie nowych jaskiń, wspinaczka wysokogórska, tego typu pierdółki - wymienił jednym tchem i znów przechylił kubek.

Nina

Uał. odparła krótko. Przy tym moja praca może aspirować do bycia szarą, nieciekawą i ciągnącą się z dnia na dzień jak makaron spaghetti. dodała uśmiechajac się. "Pierdółki..." tak, faktycznie same pierdółki. zaśmiała się. A na strzelnicy też bywałeś? zapytała nagle.

Troyon

Cudem tylko uśmiech nie spełzł mu z twarzy i zachował pozory, chociaż zacisnął zęby. Potem przytakująco kiwnął głową i szukał ratunku w kubku kawy. Zasłonił nim połowę twarzy i wlepił wzrok w jego dno, miejąc nadzieję, że Nina niczego nie zauważy.