Gra LOST RPG

Nina

Wzruszyła ramionami. Ogółem. Żebyś nie cierpiała jeszcze bardziej niż Simonem. Potraktuj to ogólnikowo, dobra?

Sal

Jasne. mruknęła.
Nie cierpiała ogolników. Nie cierpiała w ogóle owijania w bawelnę, kiedy mozna ubrac cos w słowa prostsze od budowy wiosła.

Nina

Nie pasowało jej- trudno. Nie miała zamiaru zagłebiac się w szczegóły. Niby mało znaczące, ale jednak, jak fakt, ze Marshall bezczelnie flirtował ze wszystkim co się ruszało i miało długie włosy.
Wypiła kawę.
Jak chcesz, mozesz isć, ale przyślij kogoś na zmianę co?

Wilk

[przychodzi: Simon]

Simon juz mial przywitac sie z Nina, gdy jego wzrok padl na Polly. Na krotka chwile, wlasciwie na ulamek sekundy jego usta wykrzywily sie w blizej nieokreslonym grymasie.
Dzien dobry... rzucil chlodno.

Nina

Cześć. otworzyła oczy jak najszerzej tylko umiała i wlepiła je w kubek. Żeby Polly dała jej chociaż jeden znak, to sobie pójdzie...

Scheat

[przychodzi: Flor]
Umyta i doprowadzona do jakiego-takiego porządku Flor bezczelnie stanęła w drzwiach z wyrazem błogości na twarzy i od razu złowiła błagalne spojrzenie Niny.
Słuchaj, poszłabyś mi pokazać te książki, o których opowiadałaś? zmyśliła na prędce.

Nina

Oczywiście. powiedziała krótko, dopiła kawę i umyła kubek pod strumieniem wody. Polly, mozesz wracać, zostanę w bukrze jakby co. rzuciła i prawie ciągnąc za sobą Florence wyszła do salonu.
[wychodzi: Flor, Nina]

Wilk

Simon bez zadnego slowa czy widocznej emocji oparl przywlaszczonego Remingtona i podszedl do stolu. Chycil pierwsza lepsza filizanke i nalal sobie kawy az po brzegi. Wypil zyciodajny plyn ciurkiem i rozejrzal sie za jedzeniem. Tego oczywiscie nie bylo.

Sal

Poczuła, ze - po kwadransie siedzenia i udawania powietrza - powinna się choćby przywitać.
Głodny? spytała.

Wilk

Jak cholera...
Sorawdzil pod stolem, w zlewie, zarcia nigdzie nie bylo. A jemu strasznie nie chcialo sie isc do spizarki.

Sal

Pójdę po coś mruknęła, krzyżując ręce na klatce piersiowej i uciekajac wzrokiem w bok.
Coś konrketnego przyniesc?

Wilk

Cokolwiek... odparl krotko.
Nalal sobie kolejna filizanke kawy i wypil jednym, duzym lykiem.

Sal

Skinęła głową. I wyszła.

[wychodzi: polly]

Wilk

Simon oparl sie o stol i siegnal po sztucer. Jego ojciec mial identyczny. Remington, pieciostrzalowy repetier. Nawet kolor sie zgadzal. Pogladzil pieszczotliwie kolbe poczym podrzcil ja na ramie, wycelowal. Po kilku powtorzeniach i sprawdzeniu magazynka odstawil sztucer na poprzednie miejsce.

Sal

[przychodzi: polly]

Bez słowa położyła torebkę z płątkami i karton z mlekiem na blat i wyjęła z wiszacej szafki dwie pomarańczowe miski, unikając przy tym jak mogła kontaktu wzrokowego z Simonem.