Gra LOST RPG

Sal

Zmarszczyła brwi i spojrzała na Marshalla w sposob, ktory, w wolnym tłumaczeniu, brzmiałby: 'nienawidze cię'.

Debi

Marshu, nie mów tak. To złe słowo. Słowo na "g" jest brzydkie. Ale mimo wysztko i tak cię kocham. Jesteś moim przyjacielem od serca. Możemy zrobić sobie maseczki z mleczkiem z bawełny i pić koktajl bananowy pod palmą. Ale tylko na Majorce, bo tam są najlepsze palmy. Wysokie i smukłe.

Sol

Nie chcę cię martwić, stary, ale na Majorkę chciała popłynąć razem z łowcą warchlaków, więc to ci raczej nie wróży ciekawych perspektyw na przyszłość skomentował Sawyer, nadal z rozbawieniem śledząc całą konwersację

Marshall

Marshall spojrzał na Debi jak na totalną idiotkę.
- O cholera... - mruknął, lecz zaraz wpadł na "genialny" pomysł.
- Dobrze, idiotkU, nie będę... - powiedział do Debi, po czym podszedł do niej i mruknął:
- Powiem ci coś w tajemnicy... - nachylił się jej do ucha i krzyknął: Gówno!!

Sal

Polly pnownie zakrztusila się własną sliną, usilnie starając sie nie wybuchnąc histerycznym smiechem.
Gdzie ją się wyłącza? spytała zduszonym głosem, wpatrujac się w Debi jak w Jeźdźca Apokalipsy.

Debi

Debi podskoczyła i o mało nie zemdlała.
Łaa! Ale mnie przestraszyłeś wyszeptała.
Po chwili wróciła do "normalnego" stanu.
Na czym skończyliśmy? A, już wiem! Weźmiecie mnie ze sobą na tratwę? Popłyniemy do Miami..

Marshall

Marshall uśmiechnął się z bezczelną satysfakcją, widząc jak Debi o mało co nie dostała zawału.

Debi

Byłam miła, a on tak mi się odwdzięcza. Fuknął na mnie. Miałam jak najlepsze zamiary. I co? Bunt na pokładzie. Staram się. Marshu krzyczy a Sophu się buntuje. Idę sobie. powiedziała, otwierając pustą szafkę i wchodząc do środka, zamykając za sobą drzwi.

Marshall

To już przekraczało granice. Żeby wejść do szafki, trzeba być naprawdę pomylonym.
Marshall zaczął się śmiać, a potem mruknął:
- Szkoda, że nie ma tu szczura czy jakiegoś innego stwora... Ciekawe co by zrobiła, gdybym jej go tam wrzucił...

Sal

Ludzie, skąd wyście ją wytrzasnęli? spytała, kiedy Debi zniknęła za drzwiami dolnej szafki.

Troyon

Troyon na widok chowającej się do szafki Debi parsknęła śmiechem i spojrzała na siedzącą na stole dziewczynę. Szybko jednak się opamiętała i wróciła do usilnych prób obdarcia mango ze skóry.

Debi

Debi wychyliła na chwilę głowę.
Muszę pobyć w samotności. Brakuje mi przyjaciół powiedziała, znikając za drzwiczkami.

Sal

Polly wymieniła znaczace spojrzenie z jedną z płytek podłogowych i pokręciła głową.
To niemożliwe, ze tacy ludzie istnieją na świecie całkowicie legalnie.

Wilk

[przychodzi: Simon]

--Swietnie...--
Nie dal po sobie poznac kolejnego przyplywu wscieklosci wywolanego przez Polly i Marshalla. Ogarnal towarzystwo rozleniwionym spojrzeniem i bez przywitania podszedl do stolu. Szybko wyciagnal z szafki ostatni czysty kubek i kawe rozpuszczalna. Nasypal nieco do kubka i zalal wzglednie go raca woda.

Troyon

Pokrojone kawałeczki mango zgarnęła na mały talerz i wymijając wszystkich bez podnoszenia wzroku ruszyła na korytarz.