Gra LOST RPG

Wilk

No dobra.
Starl z ust pozostalosci sniadania i cmoknal ja jeszcze raz.
Tylko najpierw wpadniemy do jaskin. Musze sie przeciez spakowac.

Nina

Skinęła głową i łapiąc Simona za dłoń, jakby miała się zgubić w buszu wyszła razem z nim z bunkra.
[wychodzi: shan, simon]
[wprowadzisz ich do dzungli?]

Sol

[przychodzi Sawyer]

Wszedł i od razu dostrzegł to, czego szukał - zapalniczka leżała na stole. Nie miał pojęcia, czyja była, co nie przeszkadzało mu schować jej do kieszeni, uprzednio zapalając papierosa. -- Znalezione nie kradzione -- pomyślał, uśmiechając się pod nosem. Nie zwracając uwagi na odgłosy dochodzące z salonu, skierował się z powrotem w stronę plaże.

[wychodzi Sawyer]

Nina

[przychodzi: Nina]
Wparowała do kuchni i od razu postawiła na gazie czajnik, z zamiarem zrobienia sobie kawy-siekiery, chyba po to, zeby jeszcze bardziej podwyższyć sobie ciśnienie. Nie wiedziała nawet kto jest w bunkrze, zresztą- była w takim stanie, ze znów by na kogoś napadła, na przyklad na tego Bogu ducha winnego chłopaka, któremu kazała się pierdolić. Zasypała kawę z dwóch łyżecze i zalała wrzątkiem. Usiadła na stole i machajac nogami zaczęła pić, parząc usta.

Nina

Wypiła kawę i chcąc zeskoczyć z blatu, przez nieuwagę zrzucila szklankę, która rozbiła się na podłodze.
Niech to szlag. warknęła, zeszła ze stołu i pochyliła się nad szkłem, aby je pozbierać. Wzięła ostrożnie większe kawałki i kiedy wyrzucała je do kosza, szkło, dość głęboko rozcięło jej lewą dłoń. Krew zaczęła spływać jej po przedramieniu. Przeklinając cały ten chory i zakręcony świat, ściskając sobie nadgarstek prawą ręką powlokła się do łazienki.
[wychodzi: Nina]

Sol

[przychodzi Sawyer]

Wszedł do kuchni i pierwsze, co zrobił, to nastawił wodę i wyjął pierwszy lepszy kubek, wsypując do niego sporą ilość kawy. W pewnym momencie zauważył szkło leżące na podłodze.
Gwizdnął z podziwem - ktoś musiał nieźle rzucić jakimś naczyniem - czegokolwiek pozostałości leżały na podłodze - żeby rozbiło się na tak małe kawałki.
Ani przez chwilę nie pomyślał, żeby to coś posprzątać - zalał sobie kawę i usiadł przy blacie.

Nina

[przychodzi: Nina]
Gdy tylko weszła do kuchni, szurając nogami, z ogromnym niezadowoleniem skonstatowała, że przy kuchennym stole siedzi nie kto inny, tylko Sawyer. Zignorowała go i powoli podeszła do miejsca w którym lezała zbita szklanka. Kucnęła i zaczęła zmiatać na szufelkę pozostałości szkła, które były zbyt drobne, zeby zebrać je ręką.

Sol

A, to już wiadomo, kto rzucał naczyniami mruknął, uśmiechając się złośliwie pod nosem.

Nina

Uhm. mruknęła pod nosem, mocno postanawiając, że nie będzie wdawać się w żadne dyskusje. Skończyła zamiatać szkło i wrzuciła jego resztki do kosza na śmieci. Szufelkę wrzuciła pod zlew, postanawiajac, ze odniesie ją kiedy indziej i odkręciła kran zeby opłukać zdrową rękę.

Sol

Tam jeszcze trochę zostało powiedział, wskazując fragment podłogi, który Nina ominęła. Chyba nie chcesz, żeby komuś się coś stało przez to, że nie potrafiłaś nad sobą zapanować?

Nina

Posłała mu kolejne mordercze spojrzenie. Wzięła szufelkę, oscentacyjnie wypinając się w stronę meżczyzny i zmiotła resztę szkła. Stanęła w pewnej odległości i przyjrzała się podłodze- teraz juz nic nie zostało.
Szklanka spadła mi przypadkiem. powiedziała chłodno, pochylając się nad koszem.

Sol

Zagwizdał z uznaniem, uśmiechając się szyderczo.
Pewnie. Jestem skłonny w to uwierzyć, biorąc pod uwagę, że jak już się ze mną tak uroczo pożegnałaś, to gdy odchodziłaś, nogi plątały ci się, jakbyś miała je krzywe z natury stwierdził, obrzucając ironicznym spojrzeniem jej nogi.

Nina

Stanęła podpierajac ręce na biodrach i od razu sycząc z bólu, zapomniawszy nieroztropnie, że ma pokaźną dziurę w jednej z dłoni. Przymrużyła oczy
Słuchaj, zejdź ze mnie co? Wypływasz sobie dzisiaj na pieprzonej tratwie, nie możesz spędzic ostatnich chwil bez dogadywania innym?

Sol

Nie mogę odparł chłodno, patrząc na nią spod zmrużonych powiek, upijając jednocześnie łyk kawy.

Nina

Aha. Skoro to by było na tyle w kwestii naszych jakże miłych i pouczających pogawędek, to ja już będe leciała. powiedziała grobowo, wrzucając szufelkę pod zlew i zatrzaskując drzwiczki. Odwróciła się na pięcie i spokojnym krokiem, z wysoko uniesioną głową, opuściła kuchnię.
[wychodzi: Nina]