Gra LOST RPG

Troyon

Stół bilardowy, krzesełka, gry i zabawy, blabla.

[nar] Nina została przywleczona właśnie w to miejsce. Inni skuli jej ręce na plecach i porzucili na stole bilardowym.[/nar]

Nina

Puściła taką wiązankę, jaka definitywnie nie przystoi damie ani porządnej kobiecie, ale ponieważ była skuta kajdankami i czuła się jak wyjęta z wirówki, doszła do wniosku, że wszystko jej jedno. Położyła się na stole i próbowała sztuczek, żeby skute kajdankami ręce znalazły się z przodu.

Nina

Sztuczka się powiodła, a Nina położyła się na plecach na stole, wmawiając sobie, że nie jest tak źle.

[przychodzą: Tom, Jack]
Przyprowadził Jacka.

Troyon

- Dzięki - zwrócił się do Toma i wszedł do środka. Przystawił sobie krzesło i usiadł na nim.
- Nic ci nie zrobili? - zapytał Niny.

Nina

Ostrzegł jeszcze Jacka półgłosem, żeby pamiętał o kamerze i wyszedł na zewnątrz.
[wychodzi: Tom]

Usiadła na stole i uśmiechnęła się dzielnie.
- Dobrze wiesz, że ja nie dam sobie nic zrobić - odparła.

Troyon

- Wiem - skinął głową i westchnął.

Nina

Nachyliła się trochę i zniżyła głos.
- Dobra, to teraz powiedz mi, co tu jest grane... Masz jakąś namiastkę wolności, możesz grać w piłkę, ale obserwują cię kamery. Jack, o co chodzi? Zawarłeś z nimi jakiś układ?

Troyon

- Mówiłem, żebyś nie wracała... - powiedział zrezygnowany.

Nina

- Miałam cię zostawić, po tym jak uratowałeś życie... jak nas uratowałeś? - zapytała retorycznie. - Wywinąłeś im niezły numer, tak nawiasem mówiąc, ale nie spodziewałam się, że po tym wszystkim będą cię traktować tak, jak traktują...

Troyon

- Nie wiesz wszystkiego - powiedział cicho.

Nina

Spojrzała na niego uważnie.
- Co to za układ? - zapytała cicho, po dłuższej chwili milczenia.

Troyon

- Pozwalają mi odejść - odparł niemal szeptem.

Nina

- Ale... Jak...? Możesz wrócić do obozu? - zapytała, nie łapiąc w jakim sensie pozwalają mu odejść i skoro pozwalają, to dlaczego ich złapali.

Troyon

- Mogę wrócić do domu - poprawił, ale minę miał raczej niewesołą.

Nina

Patrzyła na niego wzrokiem pięciolatka, któremu właśnie oznajmiono, że jego prezent na Gwiazdkę został pomyłkowo oddany komuś innemu, często mrugając.
- Więc... Narobiliśmy ci tylko kłopotów - mruknęła cicho, czując się jak ostatnia idiotka, w dodatku z wypiekami na twarzy.